ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΛΕΣΜΑ

Η σημερινή χρηματοοικονομική κρίση-ΚΡΑΧ κατά πολλούς- είναι αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας των τελευταίων δεκαετιών και των δομικών χαρακτηρι-στικών του καπιταλιστικού συστήματος. Δεν είναι αποτέλεσμα του «παραλογισμού» κάποιων «κακών κερδοσκόπων» που στρέφονται εναντίον όλης της κοινωνίας, συ-μπεριλαμβανομένων και των παραγωγικών και υπεύθυνων επιχειρήσεων. Πολύ α-πλά η κερδοσκοπία και ο τυχοδιωκτισμός στην αναζήτηση μεγαλύτερων κερδών εί-ναι βασικό γνώρισμα του καπιταλισμού συνολικά και κάθε μεμονωμένης καπιταλι-στικής επιχείρησης είτε αυτή δραστηριοποιείται στην παραγωγή είτε στην χρηματι-στηριακή σφαίρα.
Το ενδιαφέρον με την κρίση είναι ότι συμβάλλει στο να καταφανούν οι ταξικές επι-λογές, των δύο μεγάλων πολιτικών σχηματισμών (Ν.Δ-ΠΑ.ΣΟ.Κ) και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Οι εργαζόμενοι δε μπορούν να περιμένουν τίποτα από τα δύο αστικά κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία, ακολουθούμενα από τα δεκάδες σκάνδαλα η καθεμιά τους. Στην καλύτερη περίπτωση, ο ανταγωνισμός τους αφορά το ύψος κάποιου επιδόματος σε «κοινωνικές ομάδες υψηλού κινδύνου», προκειμένου να τηρηθούν τα προσχήματα. Αντίστοιχα, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που την άνοιξη συναινούσε στην υπογραφή της γνωστής συλλογικής σύμβασης είναι λογικό να επιδείξει και τώρα στους «δύσκολους καιρούς» την αντίστοιχη συνέπεια και λογική. Η εθνική συναίνεση γύρω από το στόχο της «ανάπτυξης» είναι το πολιτικό όριο του επίσημου συνδικαλισμού.
Η Δ.Α.Κ.Ε. και η Π.Α.Σ.Κ.Ε. συνδικαλιστικές δυνάμεις του δικομματισμού που ελέγχουν τη Γ.Σ.Ε.Ε., τις ομοσπονδίες και τα εργατικά κέντρα έχουν δώσει εξετάσεις «ρεαλισμού» στον νεοφιλελευθερισμό και έχουν περάσει με άριστα.
Στη σημερινή οικονομική και πολιτική κρίση γίνονται πιο κατανοητές οι μεγάλες ευθύνες, το αδιέξοδο και η αδυναμία του ΠΑΜΕ να συγκροτήσει ένα πολιτικό λόγο και μια αντίστοιχη πρακτική. Η εχθρική γραμμή του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ προς την αριστερά και την προοπτική ανάπτυξης ενωτικών αγώνων όλο και μεγαλώνει. Οι ξεχωριστές συγκεντρώσεις στο όνομα της όποιας καθαρότητας το αποδεικνύουν.
Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ παλεύει ανάμεσα στις φωνές που την καλούν να υποστηρίξει τους αγώνες και σε αυτούς που της ζητούν δείγματα γραφής, αν θέλει συμμετοχή σε κυβερνήσεις.
Αυτή η απογοητευτική εικόνα που παρουσιάζει η επίσημη συνδικαλιστική ηγεσία την ώρα που η μάχη για την επιβίωση της τάξης μας έχει αρχίσει, είναι η κινητήρια δύναμη που μας υποχρεώνει να ενώσουμε τις φωνές μας για να αντιμετωπίσουμε την λαίλαπα που έρχεται. Προερχόμαστε από όλα τα ρεύματα και τα κόμματα της αριστεράς. Δεν προσπαθούμε να λύσουμε ούτε να κουκουλώσουμε τις πολιτικές μας διαφορές , αλλά θέλουμε να δώσουμε μια ενωμένη ταξική απάντηση. Θέλουμε να αποδείξουμε ότι η αριστερά , αντί να ξύνει τις πληγές της, μπορεί να αναδεικνύει εκείνα που ενώνουν. Αυτό θέλουν οι εργαζόμενοι. Εμείς θέλουμε να υπηρετήσουμε την τάξη μας με ανιδιοτέλεια και όχι να χρησιμοποιήσουμε τους εργαζόμενους για κομματικές σκοπιμότητες.
Θα επιδιώξουμε να δημιουργήσουμε σωματεία και επιτροπές που θα ενώσουν τους εργάτες, τους ανέργους και τους νέους σε έναν αγώνα ενάντια στις απολύσεις για εργασία με ασφάλεια και υγιεινή, για μια αξιοπρεπή ζωή . Γι’ αυτό είναι ανάγκη να συνδέσουμε την πάλη μας με όλους όσους θίγονται από αυτή την πολιτική (αγρότες, μικρομεσαίους), στην μόνη προοπτική που μπορεί να δώσει διέξοδο στο αδιέξοδο της καπιταλιστικής λαίλαπας. Κινήσεις κατά του πολέμου καθώς και ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή πρέπει να θεωρούνται -εν δυνάμει- σύμμαχοι και συνοδοιπόροι στους κοινούς αγώνες.
Την Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου, στις 6.30 το απόγευμα θα συζητήσουμε και θα αποφασίσουμε για τη δημιουργία και τη λειτουργία της κίνησης αυτής. Όλοι στην αίθουσα του Παλιού Δημαρχείου Θήβας.