Όταν οι Βέλγοι παρακολουθούν «Αντιγόνη» στα αρχαία ελληνικά

Αθήνα 442 π.Χ. Ο Σοφοκλής παρουσιάζει την τραγωδία «Αντιγόνη»: Ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης, γιοι του τραγικού Οιδίποδα, διεκδικούν τη βασιλεία της Θήβας, μονομαχούν και αλληλοσκοτώνονται. Ο βασιλιάς Κρέων θάβει με τιμές τον Ετεοκλή, που υπερασπίστηκε τη Θήβα, και απαγορεύει την ταφή του μισητού Πολυνείκη, που ήθελε να την καταλάβει. Η αδελφή τους Αντιγόνη, όμως, θάβει τον αδελφό της με το θαυμάσιο επιχείρημα: «Δεν γεννήθηκα για να μισώ αλλά για ν' αγαπώ».
Βρυξέλλες 2009 μ.Χ. Ο Σπύρος Βραχωρίτης, διευθυντής και σκηνοθέτης της ελληνικής «Θεατρικής Λέσχης», παρουσίασε 3-15 Φεβρουαρίου στις Βρυξέλλες την «Αντιγόνη» με το κείμενο του Σοφοκλή. Στα αρχαία ελληνικά! Οι παραστάσεις -υπό την αιγίδα της ελληνικής πρεσβείας στο Βέλγιο- δόθηκαν στο άνετο -με 180 θέσεις- θέατρο «La Comedie Claude Voltaire» του Σεν Πιερ, από τους καλύτερους δήμους στις Βρυξέλλες. Δύο βελγικές εβδομάδες αφιερωμένες στην αρχαία Ελλάδα.
Ο Μισέλ ντε Βαρζέ, διευθυντής του βελγικού θεάτρου, θριαμβολογεί: Πρόκειται για παραστάσεις σπάνιας καλλιτεχνικής και πολιτιστικής ποιότητας. «Ο Σ. Βραχωρίτης, λέει, σέβεται το μετρικό σύστημα του Σοφοκλή με τη μελωδία του ρυθμού της τραγωδίας, αλλά διατηρεί την προφορική παράδοση της νεοελληνικής». Και ο Σ. Βραχωρίτης εξηγεί ότι για να αποδώσει το κείμενο του Σοφοκλή απέφυγε την ερασμική προφορά -του Εράσμου της Αναγέννησης- που χρησιμοποιούν οι Βέλγοι.
Για να καλυφθεί η διαφορά της προφοράς είχε τοποθετηθεί και οθόνη με περίληψη της τραγωδίας στα γαλλικά. Οι Βέλγοι, όμως, έχουν ένα πλεονέκτημα. Έχουν διδαχθεί καλύτερα αρχαία ελληνικά από τους Έλληνες. Γιατί όταν η Ελλάδα τα είχε καταργήσει, οι Βέλγοι μαθητές απεργούσαν για να μη μιεωθούν οι ώρες διδασκαλίας τους. Κι οι Βέλγοι ξέρουν: Το «έρως ανίκατε μάχαν» είναι από το χορό στην «Αντιγόνη» και όχι της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο «Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο».
Να σημειωθεί ότι ο θίασος της «Θεατρικής Λέσχης» είχε κερδίσει το 1992 το πρώτο βραβείο της UNESCO στη Σεβίλη. Ηταν ένας θρίαμβος που ακολούθησε τον θίασο στην περιοδεία του σε πόλεις της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Μ. Βρετανίας. Αλλά οι Βρυξέλλες ήταν το «κάτι άλλο» λέει ο Σ. Βραχωρίτης: «Κάθε βράδυ το θέατρο ήταν γεμάτο. Με ελληνόφωνους, ξενόφωνους, κάθε ηλικίας. Και ευρωπαϊκά σχολεία. Με συγκινητικές αυθόρμητες εκδηλώσεις. Ηταν μια απρόσμενη έκπληξη».
Η Αντιγόνη αυτοκτονεί με τον μνηστήρα της, γιο του Κρέοντα. Και η μητέρα του. Ο μάντης Τειρεσίας καταριέται τον Κρέοντα, που κλαίει και οδύρεται. Οι Βρυξέλλες χειροκροτούν την αγάπη της Αντιγόνης. Και τη «Θεατρική Λέσχη»...
πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ