Είναι από τα ωραιότερα βυζαντινά μας μοναστήρια, που η ιστορία του συνδέεται με τον Όσιο Λουκά, γιατί ασκήτευσε εκεί από το 946 έως το 953. Βρίσκεται στη δυτική πλαγιά του Ελικώνα και είναι διάσημο για τα ψηφιδωτά και για το φυσικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ανεγέρθηκε. Δεν είναι τυχαίο που η Ουνέσκο συμπεριέλαβε στον κατάλογό της τη Μονή Οσίου Λουκά, το 1990, και την πήρε υπό την προστασία της. Στην Ελλάδα, βέβαια, νιώθει κανείς πως κάνουμε ό,τι μπορούμε για το αντίθετο.
Το μοναστήρι βρίσκεται στη Βοιωτία, περιοχή που όλοι γνωρίζουν πως βάλλεται από παντού, με πλήθος αιτημάτων για εγκατάσταση μικρών και μεγάλων μονάδων κοντά σε μνημεία και τοπία φυσικού κάλλους. Προχθές, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο έδωσε την άδειά του για εγκατάσταση μιας κτηνοτροφικής μονάδας στη θέση «Παλιόκαστρο». Αμαρτία παλιά, σε συνδυασμό με την ταλαιπωρία του επενδυτή, του οποίου η υπόθεση έχει εξεταστεί από το τοπικό Συμβούλιο, αλλά και την αρμόδια ΕΠΚΑ. Εκείνος από την πλευρά του έχει δίκιο. Όμως το ΥΠΠΟ τι κάνει; Σε έναν τέτοιο σπουδαίο χώρο δεν έχει φροντίσει να περιφρουρήσει με κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο τα μνημεία και την περιοχή. Φτάνουν λοιπόν τα αιτήματα και πνίγουν την 23η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και η Υπηρεσία δεν έχει κανένα νομικό έρεισμα ώστε να απαγορεύσει τη δόμηση. Μια περιοχή σαν αυτή όπου δεσπόζει το μοναστήρι του Οσίου Λουκά δεν έχει ακόμη ζώνες προστασίας! Ισχύει απλώς μια γενική κήρυξη. Και παρότι έχει κατατεθεί σχετικός φάκελος από το 2007, κανείς δεν φρόντισε να συνεκτιμηθούν οι υποθέσεις.
πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου