Οι αρχές για την παραπέρα ανάπτυξη στις περιοχές του Ασωπού

Γράφει ο κ. Αθανάσιος Παντελόγλου ΙΤΑΠ

Όταν με τη ρύπανση ματαιώνουν την καταλληλότητα χρήσης του νερού για όλους, τότε οι ρυπαντές είναι αυτοί που ανατρέπουν υπαρκτά και κατοχυρωμένα δικαιώματα. Προκαλούν ζημιές και ανατρέπουν τις προϋποθέσεις για την διεξαγωγή της ζωής στον τόπο.
Αν λοιπόν, ισχυρίζεσαι πως θες να έρθουν τα πράγματα σε μια τάξη, αναγκαία και ικανή συνθήκη είναι: να θέλεις να βρεθεί ο ρυπαντής, και να σταματήσει να ρυπαίνει .
Δεν μπορεί να αποδέχεσαι να παραμένει κάποιος «ρυπαντής φάντασμα» και να μιλάς για απορρύπανση και αντιρρύπανση. Τότε κοροϊδεύεις. Τότε και μόνο τότε, μπορούμε να μιλάμε για αποκατάσταση δικαιωμάτων των χρηστών του νερού. Αυτές είναι οι δουλειές των οργάνων του κράτους και καθήκοντα μιας οργανωμένης πολιτείας, κανενός άλλου.
Όμως αυτά τα απαραίτητα δεν εξελίσσονται πάντα έτσι: Ειδικά αν οι ρυπαντές είναι οι κρατούντες και διαπλεκόμενοι και έχουν «στρώσει» τη δουλειά με τους αρμόδιους με χίλια δύο τερτίπια γραφειοκρατικά.
Έτσι όχι μόνο η άρση του προβλήματος δεν προκύπτει αλλά ούτε η ρύπανση σταματά . Κάποιοι μάλιστα φτάνουν να θέλουν να μας πείσουν πως το ορθόν είναι, να πίνουμε εξασθενές χρώμιο!! Έστω και μέχρι τα πενήντα μικρογραμμάρια στο λίτρο νερού!

Όλο το άρθρο εδώ