Οι αγρότες της χώρας μας, εθισμένοι διαχρονικά να καλλιεργούν με πυξίδα τις εγγυημένες τιμές και τις επιδοτήσεις, βρίσκονται πλέον αμήχανοι και αβοήθητοι πίσω από τις εξελίξεις των αγορών που επηρεάζονται από παγκόσμιες και ευρωπαϊκές τάσεις και συγκυρίες. Ζητούν καταφύγιο στις πρόσκαιρες παροχές. Η διάρθρωση των καλλιεργειών στη χώρα μας, επηρεάστηκε διαχρονικά από τις εθνικές και ευρωπαϊκές αγροτικές πολιτικές που ασκήθηκαν πριν και μετά την ένταξη στην ΕΟΚ. Πρίν από την ένταξη, μέσα σε πλαίσιο αυστηρού προστατευτισμού και κλειστού συστήματος, οι τιμές ασφαλείας και ένα πλέγμα συχνά αντιφατικών επιδοτήσεων είχαν στόχο κυρίως υψηλούς βαθμούς επάρκειας σε βασικά προϊόντα εσωτερικής κατανάλωσης και εξαγώγιμα. Η Κοινή Αγροτική Πολιτική, είχε τον πλήρη έλεγχο ανά προϊόν στις τιμές παραγωγού, έως το 1992, και στη συνέχεια εν μέρει, με φθίνουσα τάση μέχρι το 2003. Από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ οι εγγυημένες τιμές και επιδοτήσεις ανά προϊόν της ΚΑΠ, καθοδήγησαν και διαμόρφωσαν τη διάρθρωση των καλλιεργειών και της κτηνοτροφίας στην ελληνική γεωργία, χωρίς το κράτος να διαθέτει αρμοδιότητα και εργαλεία παρέμβασης προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Οι παραγωγοί ορθολογικά έπραξαν και έσπευσαν στην παραγωγή των καλύτερα επιδοτούμενων προϊόντων ή κλάδων. Να σημειώσουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις ποιότητα και περιβάλλον θυσιάστηκαν στον βωμό της ποσοτικής επέκτασης και της εντατικής ρυπογόνου γεωργίας. Η παλαιά ΚΑΠ στήριξε με το παραπάνω εισοδηματικά τους αγρότες, ωστόσο κατέλιπε και ανισορροπίες ιδίως στους κάμπους όπου πχ. βαμβάκι και σκληρό σιτάρι έδιωξαν τις ζωοτροφικές καλλιέργειες σιτηρών και ψυχανθών εις βάρος της εγχώριας κτηνοτροφίας. Η ΚΑΠ έχει παύσει πλέον να παρεμβαίνει στη διαμόρφωση των τιμών παραγωγού. Δαπανά περίπου το ίδιο ποσό χρημάτων για εισοδηματική στήριξη των αγροτών, που δαπανούσε και πριν από τις μεταρρυθμίσεις του 2003/ 04. Ο Ελληνας αγρότης παρά τη σίγουρη και σημαντική εισοδηματική ενίσχυση που εισπράττει, αδυνατεί να οργανώσει την παραγωγική και εμπορική του δραστηριότητα. Οι επιλογές των αγροτών σε μία επιτυχημένη αναδιάρθρωση προϋποθέτουν συλλογική και ατομική ενημέρωσή, σχετικά με τις βραχυπρόθεσμες εξελίξεις και τις απώτερες χρονικά τάσεις των αγορών. Στο ερώτημα ως προς το σε ποιές καλλιέργειες και κτηνοτροφικούς κλάδους συμφέρει να στραφούν οι αγρότες, η απάντηση είναι σύνθετη και ανάλογη καταρχάς με τις εδαφοκληματικές συνθήκες κάθε περιοχής. Εξίσου κρίσιμα ερωτήματα είναι αυτά που αφορούν στις πλέον πρόσφορες μεθόδους που συγκρατούν σε λογικό ύψος το κόστος παραγωγής και φροντίζουν παράλληλα για την ποιότητα των προϊόντων και την προστασία του περιβάλλοντος. Όλα αυτά οδηγούν στην ανάγκη εκ βάθρων ανασυγκρότησης του συνεταιριστικού κινήματος με πρότυπο τις «Ομάδες Παραγωγών» επιχειρηματικού τύπου που προωθεί και στηρίζει η νέα ΚΑΠ. Την προώθηση της συμβολαιακής γεωργίας, τη συστράτευση του γεωτεχνικού και ερευνητικού δυναμικού της χώρας, σε υποστηρικτικούς μηχανισμούς που θα ερευνήσουν λύσεις και θα καθοδηγήσουν τους αγρότες. Ζητείται συνεπώς σχέδιο για μία ειρηνική αγροτική επανάσταση, αντίστοιχη με τις απαιτήσεις των καιρών.
1 σχόλιο:
Οι αγρότες της χώρας μας, εθισμένοι διαχρονικά να καλλιεργούν με πυξίδα τις εγγυημένες τιμές και τις επιδοτήσεις, βρίσκονται πλέον αμήχανοι και αβοήθητοι πίσω από τις εξελίξεις των αγορών που επηρεάζονται από παγκόσμιες και ευρωπαϊκές τάσεις και συγκυρίες. Ζητούν καταφύγιο στις πρόσκαιρες παροχές.
Η διάρθρωση των καλλιεργειών στη χώρα μας, επηρεάστηκε διαχρονικά από τις εθνικές και ευρωπαϊκές αγροτικές πολιτικές που ασκήθηκαν πριν και μετά την ένταξη στην ΕΟΚ. Πρίν από την ένταξη, μέσα σε πλαίσιο αυστηρού προστατευτισμού και κλειστού συστήματος, οι τιμές ασφαλείας και ένα πλέγμα συχνά αντιφατικών επιδοτήσεων είχαν στόχο κυρίως υψηλούς βαθμούς επάρκειας σε βασικά προϊόντα εσωτερικής κατανάλωσης και εξαγώγιμα.
Η Κοινή Αγροτική Πολιτική, είχε τον πλήρη έλεγχο ανά προϊόν στις τιμές παραγωγού, έως το 1992, και στη συνέχεια εν μέρει, με φθίνουσα τάση μέχρι το 2003. Από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ οι εγγυημένες τιμές και επιδοτήσεις ανά προϊόν της ΚΑΠ, καθοδήγησαν και διαμόρφωσαν τη διάρθρωση των καλλιεργειών και της κτηνοτροφίας στην ελληνική γεωργία, χωρίς το κράτος να διαθέτει αρμοδιότητα και εργαλεία παρέμβασης προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Οι παραγωγοί ορθολογικά έπραξαν και έσπευσαν στην παραγωγή των καλύτερα επιδοτούμενων προϊόντων ή κλάδων. Να σημειώσουμε ότι σε πολλές περιπτώσεις ποιότητα και περιβάλλον θυσιάστηκαν στον βωμό της ποσοτικής επέκτασης και της εντατικής ρυπογόνου γεωργίας. Η παλαιά ΚΑΠ στήριξε με το παραπάνω εισοδηματικά τους αγρότες, ωστόσο κατέλιπε και ανισορροπίες ιδίως στους κάμπους όπου πχ. βαμβάκι και σκληρό σιτάρι έδιωξαν τις ζωοτροφικές καλλιέργειες σιτηρών και ψυχανθών εις βάρος της εγχώριας κτηνοτροφίας.
Η ΚΑΠ έχει παύσει πλέον να παρεμβαίνει στη διαμόρφωση των τιμών παραγωγού. Δαπανά περίπου το ίδιο ποσό χρημάτων για εισοδηματική στήριξη των αγροτών, που δαπανούσε και πριν από τις μεταρρυθμίσεις του 2003/ 04. Ο Ελληνας αγρότης παρά τη σίγουρη και σημαντική εισοδηματική ενίσχυση που εισπράττει, αδυνατεί να οργανώσει την παραγωγική και εμπορική του δραστηριότητα.
Οι επιλογές των αγροτών σε μία επιτυχημένη αναδιάρθρωση προϋποθέτουν συλλογική και ατομική ενημέρωσή, σχετικά με τις βραχυπρόθεσμες εξελίξεις και τις απώτερες χρονικά τάσεις των αγορών. Στο ερώτημα ως προς το σε ποιές καλλιέργειες και κτηνοτροφικούς κλάδους συμφέρει να στραφούν οι αγρότες, η απάντηση είναι σύνθετη και ανάλογη καταρχάς με τις εδαφοκληματικές συνθήκες κάθε περιοχής. Εξίσου κρίσιμα ερωτήματα είναι αυτά που αφορούν στις πλέον πρόσφορες μεθόδους που συγκρατούν σε λογικό ύψος το κόστος παραγωγής και φροντίζουν παράλληλα για την ποιότητα των προϊόντων και την προστασία του περιβάλλοντος.
Όλα αυτά οδηγούν στην ανάγκη εκ βάθρων ανασυγκρότησης του συνεταιριστικού κινήματος με πρότυπο τις «Ομάδες Παραγωγών» επιχειρηματικού τύπου που προωθεί και στηρίζει η νέα ΚΑΠ. Την προώθηση της συμβολαιακής γεωργίας, τη συστράτευση του γεωτεχνικού και ερευνητικού δυναμικού της χώρας, σε υποστηρικτικούς μηχανισμούς που θα ερευνήσουν λύσεις και θα καθοδηγήσουν τους αγρότες. Ζητείται συνεπώς σχέδιο για μία ειρηνική αγροτική επανάσταση, αντίστοιχη με τις απαιτήσεις των καιρών.
Δημοσίευση σχολίου