Γράφει ο Θεόδωρος Κ. Παπαϊωάννου
Θα συμφωνήσω απόλυτα με το λιτό, μεστό και μετριόφρον προοίμιο του πρόσφατου Αρχιεπισκοπικού μηνύματος που αναρτήθηκε στο ιστολόγιο ΘΗΒΑ-PRESS, ότι η παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών (26.6) δεν προσφέρεται για δημηγορίες, αλλά ως αφορμή για προβληματισμό και αυτοκριτική.Μέσα σ’ αυτό το κλίμα θα αποπειραθώ -αντί ενός γενικόλογου μηνύματος- να καταθέσω στο μέτρο του δυνατού μια ευσύνοπτη αναλυτική αναφορά απαντώντας σε επτά «μύθους». Άλλωστε στο πεδίο του μηνύματος με κάλυψε απόλυτα η πληρότητα του Αρχιεπισκοπικού λόγου που δεν είχε θεολογική μονομέρεια .
Το πρόβλημα των ναρκωτικών στη χώρα μας είναι δύσκολο γιατί συνδέεται με την ίδια την ελληνική κοινωνία. Γίνεται όμως κόμη πιο δύσκολο γιατί περιβάλλεται από ένα παχύ στρώμα μύθων με λανθασμένα κοινωνικά στερεότυπα και ψευδεπίγραφες επιστημονικές αντιπαραθέσεις που συσκοτίζουν τη μελέτη και την αντιμετώπισή του.
Το φαινόμενο των ναρκωτικών, επειδή συνδέεται με την ακραία απαγορευμένη αναζήτηση των μυστικών της ζωής, της ευτυχίας και της χαράς, της ηδονής και του έρωτα, αλλά ταυτόχρονα της απογοήτευσης και της οδύνης, της περιθωριοποίησης και του θανάτου, προσφέρεται προνομιακά σα πεδίο πολιτικών, κοινωνιών, οικονομικών, επιστημόνων αντιπαραθέσεων και παρερμηνειών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου