«Η Εκκλησία -είπε- δεν έχει λόγο στα της διοικήσεως του κράτους. Δεν παρεμβαίνουμε στις προτιμήσεις του λαού, ο οποίος έχει εκλέξει τους πολιτικούς με την ψήφο του. Ως Εκκλησία, όμως, έχουμε λόγο σε ζητήματα διακονίας του. Ο λαός μας από την Εκκλησία περιμένει καθοδήγηση, ανακούφιση και τη συμμετοχή της στην επίλυση των προβλημάτων των πολιτών. Ο ρόλος μας ήταν, είναι και θα είναι σημαντικός», τόνισε.Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στη σημερινή εποχή και σ' όσα τη χαρακτηρίζουν. Κράτησε αποστάσεις από πρακτικές του παρελθόντος. Υπογράμμισε τη σημασία ύπαρξης καλών σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας και επικαλέστηκε δύο παραδείγματα από το παρελθόν.
Το πρώτο αφορούσε την πρωτοβουλία που πήρε το 1822 ο μινίστρος επί των εκκλησιαστικών, επίσκοπος Ανδρούσης Ιωσήφ, ο οποίος με εγκύκλιό του κάλεσε τις ιερές μονές να παραδώσουν τα χρυσά και αργυρά αναθήματα χάριν του αγώνα για την ελευθερία.
Το δεύτερο αφορούσε την τοποθέτηση του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια για τη σχέση της Παιδείας με την Εκκλησία.
Επ' ευκαιρία της ανακήρυξής του ως επίτιμου δημότη Πυθαγορείου, ζήτησε «να υπάρξει συνεργασία με την Πολιτεία, ώστε να ξεπεραστούν οι δυσκολίες και τα προβλήματα, που συσσωρεύονται». Εξέφρασε δε την πεποίθηση ότι «οι δυσκολίες θα αυξηθούν, αλλά εμείς ως Έλληνες θα βρούμε τον τρόπο να τις ξεπερνούμε». Και αναρωτήθηκε: «Χωρίζουν τα της Εκκλησίας από την Παιδεία του Έθνους; Εκκλησία και Παιδεία πάνε μαζί», σύμφωνα με τα λόγια του Καποδίστρια. Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε που ειπώθηκε αυτό. «Όμως ότι και να έχει γίνει, δεν μπορούν τα θρησκευτικά να χωρίσουν από το υπουργείο Παιδείας και να γίνει, για παράδειγμα, μια Γραμματεία Θρησκευμάτων στο υπουργείο Πολιτισμού». Έτσι, έστειλε σαφές μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση.
1 σχόλιο:
το περιβαλλοντικό δεν αποτελεί πρόβλημα; που πρέπει και με την βοήθεια της εκκλησίας να λυθεί;;; και να ανακουφιστούν οι πολίτες;;;;
Γιατί κρατά κλειστό το στομα του ο Ιερώνυμος;
Έχει στιγματιστεί ανεπανόρθωτα... κρίμα
Δημοσίευση σχολίου