Απάντηση Παπανδρέου σε Ροντούλη για τις γερμανικές αποζημιώσεις

«Το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων ως συνέπεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου δεν έχει τύχει οριστικού διακανονισμού. Αποτελεί θέμα, το οποίο εγείρεται παγίως από τις ελληνικές κυβερνήσεις προς τις εκάστοτε γερμανικές».
Αυτή είναι η απάντηση που έδωσε ο Πρωθυπουργός της χώρας κ. Γεώργιος Παπανδρέου, με την ιδιότητα και του Υπουργού των Εξωτερικών, στην ερώτηση που είχε θέσει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. και βουλευτής Λάρισας κ. Αστέριος Ροντούλης, σχετικά με το αν η νεοεκλεγείσα ελληνική κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση να διεκδικήσει από την Γερμανία τις αποζημιώσεις που αυτή οφείλει στην Ελλάδα από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στη συνέχεια της απάντησής του ο κ. Παπανδρέου αναφέρει ακόμα τα εξής:
«Η Ελλάδα ουδέποτε παραιτήθηκε των σχετικών αξιώσεων και επομένως, το θέμα υφίσταται στο πλαίσιο των διμερών μας σχέσεων με τη Γερμανία. Ως νομικό ζήτημα παρουσιάζει ιδιαίτερη πολυπλοκότητα και αποτελεί αντικείμενο προς μελέτη και διευθέτηση σε διεθνές επίπεδο, σύμφωνα με τους κανόνες της διεθνούς έννομης τάξης. Η εν προκειμένω εκκρεμότητα υπάρχει και διατηρούμε πάντα το δικαίωμα και τις δυνατότητες για το χειρισμό και την ικανοποιητική κατάληξή της».
Σχολιάζοντας την απάντηση του Πρωθυπουργού ο κ. Ροντούλης επισημαίνει τα εξής:
«Η απάντηση του αξιοτίμου Πρωθυπουργού της χώρας, ότι η Ελλάδα «διατηρεί πάντα το δικαίωμα και τις δυνατότητες για το χειρισμό του θέματος» θυμίζει το επίσης αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας για την επέκταση των χωρικών υδάτων της στα 12 ναυτικά μίλια. Ένα δικαίωμα, όμως, που δυστυχώς παραμένει μόνο στα λόγια και ουδέποτε γίνεται πράξη. Όπως, λοιπόν, στο ζήτημα της επέκτασης των χωρικών υδάτων, έτσι και στο ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων οι ελληνικές κυβερνήσεις ακολουθούν μια παρελκυστική πολιτική που ως μοναδικό αποτέλεσμα έχει την παραπομπή των σοβαρών αυτών ζητημάτων στις ελληνικές καλένδες. Αυτό που απαιτείται είναι να υπάρξει ισχυρή πολιτική βούληση για την προώθηση των εθνικών συμφερόντων και όχι έπεα πτερόεντα που το μόνο που καταφέρνουν είναι να προκαλούν τη θυμηδία της διεθνούς κοινότητας».