Είναι πια γεγονός στις μέρες μας, ότι η κοινωνία μας βρίσκεται σε κρίση και σύγχυση. Η πολιτική δε βρίσκει πια διεξόδους στην αβάσταχτη καθημερινότητα του σύγχρονου Έλληνα. Οι θεσμοί έχουν ατονήσει και απογοητεύσει. Ξεχάσαμε την έννοια της συντροφικότητας και της αλληλεγγύης. Ξέρετε αυτό που εισπράττω από τους πολίτες ως νέος άνθρωπος εκλεγμένος στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι το εξής:
‘’ Δεν περιμένω τίποτα ιδιαίτερο κι από σένα. Το ανθρώπινο πρόσωπο σου θέλουμε να δούμε, πόσο ενδιαφέρεσαι για τις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες και πόσο διεκδικητικός είσαι για μια πιο ανθρώπινη ποιότητα ζωής’’.
Όλοι εμείς πού ασχολούμαστε με τα κοινά, εγκλωβιζόμαστε στο διαδικαστικό κομμάτι της εξουσίας και ξεχνάμε το πιο ουσιαστικό. Την ΙΔΕΑ την ΑΞΙΑ και του ίδιου του ανθρώπου. Ξεχάσαμε δηλαδή ότι είμαστε όλοι διαφορετικοί και όλοι ίσοι, ότι οφείλουμε να συνυπάρχουμε και να συμπορευόμαστε , αν θέλουμε να ‘’κερδίσουμε’’ μια κοινωνία που θα μεριμνά και θα νοιάζεται για το κάθε της μέλος, μια κοινωνία πολιτών με κοινό όραμα την καταπολέμηση της φτώχιας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Μια κοινωνία που να συμβάλλει αποφασιστικά στη διαμόρφωση τέτοιων πολιτικών που θα στοχεύουν σε μια αξιοπρεπή διαβίωση, για κάθε άτομο , για κάθε πολίτη. Και για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας στην Προσφορά και την Συμμετοχή μας στα κοινά. Πρέπει απλά να πάψουμε να κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας και να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας στον ευάλωτο συνάνθρωπο μας, με συνέπεια και γνησιότητα. Γιατί τελικά ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που εθελοντικά προσφέρει στην κοινότητα του και στο γενικό σύνολο.
Ο Εθελοντισμός με ευαισθησία και ευελιξία έρχεται να καλύψει κοινωνικές ανάγκες και κενά, που το οργανωμένο κράτος αδυνατεί και χρονοτριβεί. Ο εθελοντισμός ως έννοια και πράξη δεν επιδέχεται περιορισμούς, δεν αναβάλλει και με τα στρατευμένα του μέλη διευρύνεται ως μια δύναμη με απεριόριστες προοπτικές και σε πολλούς τομείς.
Η συνέχεια εδω
‘’ Δεν περιμένω τίποτα ιδιαίτερο κι από σένα. Το ανθρώπινο πρόσωπο σου θέλουμε να δούμε, πόσο ενδιαφέρεσαι για τις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες και πόσο διεκδικητικός είσαι για μια πιο ανθρώπινη ποιότητα ζωής’’.
Όλοι εμείς πού ασχολούμαστε με τα κοινά, εγκλωβιζόμαστε στο διαδικαστικό κομμάτι της εξουσίας και ξεχνάμε το πιο ουσιαστικό. Την ΙΔΕΑ την ΑΞΙΑ και του ίδιου του ανθρώπου. Ξεχάσαμε δηλαδή ότι είμαστε όλοι διαφορετικοί και όλοι ίσοι, ότι οφείλουμε να συνυπάρχουμε και να συμπορευόμαστε , αν θέλουμε να ‘’κερδίσουμε’’ μια κοινωνία που θα μεριμνά και θα νοιάζεται για το κάθε της μέλος, μια κοινωνία πολιτών με κοινό όραμα την καταπολέμηση της φτώχιας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Μια κοινωνία που να συμβάλλει αποφασιστικά στη διαμόρφωση τέτοιων πολιτικών που θα στοχεύουν σε μια αξιοπρεπή διαβίωση, για κάθε άτομο , για κάθε πολίτη. Και για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας στην Προσφορά και την Συμμετοχή μας στα κοινά. Πρέπει απλά να πάψουμε να κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας και να στρέψουμε το ενδιαφέρον μας στον ευάλωτο συνάνθρωπο μας, με συνέπεια και γνησιότητα. Γιατί τελικά ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που εθελοντικά προσφέρει στην κοινότητα του και στο γενικό σύνολο.
Ο Εθελοντισμός με ευαισθησία και ευελιξία έρχεται να καλύψει κοινωνικές ανάγκες και κενά, που το οργανωμένο κράτος αδυνατεί και χρονοτριβεί. Ο εθελοντισμός ως έννοια και πράξη δεν επιδέχεται περιορισμούς, δεν αναβάλλει και με τα στρατευμένα του μέλη διευρύνεται ως μια δύναμη με απεριόριστες προοπτικές και σε πολλούς τομείς.
Η συνέχεια εδω
2 σχόλια:
Να ρωτήσω κάτι αν επιτρέπεται...
Ο Μίμης στη ΝΑΒ και το νομό προσέφερε εθελοντικά ή ως αντινομάρχης έπαιρνε μισθό;
Ξέρει ότι στη Λιβαδειά (και σε όλη τη Βοιωτία) –δεν τον περίμεναν είναι γεγονός- λειτουργούν πολλές, πάρα πολλές εθελοντικές οργανώσεις εδώ και πολλά, πάρα πολλά χρόνια;
Ξέρει ότι έχουν προσφέρει πολλά, πάρα πολλά στον εθελοντισμό και τον συνάνθρωπο;
Γιατί δεν αναφέρει ΟΥΤΕ ΜΙΑ λέξη π.χ. για την Εστία Μητέρας, την Αντικαρκινική, για τους εθελοντές διασώστες; Γιατί υποτιμά κατ΄ αυτόν τον τρόπο όλο αυτόν τον κόσμο;
Γιατί μετά την πρότασή του για έναν τεράστιο δήμο Θήβας (όλη την πρώην επαρχία) και τον τεμαχισμό της πρώην επαρχίας Λιβαδειάς σε δύο δήμους συνεχίζει να υποβαθμίζει το τόπο και τους κατοίκους της περιοχής που καθημερινά και εμπράκτως δείχνουν τις ευαισθησίες τους;
Ποιος είναι αυτός που καθιστά τους πολίτες συνυπεύθυνους, («όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι για τη σημερινή κατάντια μας», λέει χαρακτηριστικά), για τις όποιες αδυναμίες η παραλείψεις της πολιτείας;
Όσο για το όνειρό του, «΄Ονειρο μου είναι να δημιουργήσουμε στο Δήμο Λιβαδειάς ένα γραφείο εθελοντισμού, που ο ρόλος του Δήμου, θα είναι της ‘’ομπρέλας’’ στον συντονισμό των εθελοντών», λέει στο άρθρο του, γιατί μας το λέει τώρα στο δρόμο προς τις δημοτικές εκλογές και δεν μας το έλεγε νωρίτερα; Γιατί (και ως αντινομάρχης) δεν το πρότεινε στο δημοτικό συμβούλιο Λιβαδειάς νωρίτερα όταν κατάλαβε αυτή την αναγκαιότητα; Εκτός και να την κατάλαβε τώρα, καθυστερημένα γεγονός που υποδηλώνει αργά, πολύ αργά για άνθρωπο της αυτοδιοίκησης αντανακλαστικά. Έχει βεβαίως το ελαφρυντικό της έλλειψης εμπειρίας, για να μη τον αδικούμε, ως νέος στο χώρο της αυτοδιοίκησης.
Αλλά μάλλον το όνειρο του δεν είναι αυτό ακριβώς. Ίσως η «ομπρέλα» του δήμου να αφορά προσωπικές φιλοδοξίες...
..σφραγισμένο φάκελο διαβάζεις!!! Κι άλλος υποψήφιος δήμαρχος από το ΠΑΣΟΚ.
Δημοσίευση σχολίου