Παγκόσμια Ημέρα Νερού: Τι γίνεται με την σπατάλη νερού στην γεωργία;

Λύσεις - Προτάσεις για το πρόβλημα της Βοιωτίας

Του Γιώργου Ζιώγα*

Η 22 Μαρτίου, παγκόσμια ημέρα νερού, μας δίνει την ευκαιρία να θυμηθούμε το πολυτιμότερο ελεύθερο αγαθό της φύσης, έστω για μία ημέρα, μας το θυμίζουν τα Μ.Μ.Ε με τις ομιλίες τους οι ειδικοί, τα άρθρα κλπ με την θλιβερή διαπίστωση του κινδύνου της λειψυδρίας και της μόλυνσης των υδατικών πόρων. Όμως όλοι εμείς τις υπόλοιπες 364 ημέρες όχι μόνο δεν το προστατεύουμε αλλά κάνουμε ότι μπορούμε για να το μολύνουμε και να το κατασπαταλούμε.
Η μεγαλύτερη απειλή για τα υδάτινα αποθέματα της χώρας μας είναι η μόλυνση από τον άνθρωπο και η σπατάλη με το σημερινό μοντέλο της Ελληνικής γεωργίας και κτηνοτροφίας. Την μεγαλύτερη ευθύνη φέρνει το κράτος με τις πολιτικές του και όχι ο Έλληνας αγρότης.
Η γεωργία είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής νερού στη χώρα μας με το 84%, από αυτή την ποσότητα τα 2/3 περίπου χάνεται πριν φθάσει στο χωράφι ή χρησιμοποιείται σπάταλα, το 14% πηγαίνει στην αστική χρήση (ύδρευση) και το 2% στη βιομηχανία.
Το νερό ανέκαθεν υπήρξε βασική υποδομή για την ανάπτυξη της Ελληνικής γεωργίας.
Διότι γεωργία χωρίς νερό είναι σαν να έχουμε σπίτι σήμερα χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα.
Η ορθολογική χρήση του νερού στη γεωργία όχι μόνο είναι άμεση προτεραιότητα που θα πρέπει να εφαρμόσει η Πολιτεία (όταν το μέσο όριο κατανάλωσης στις άλλες Μεσογειακές χώρες που χρησιμοποιείται στην γεωργία είναι το 60 έως 70% του νερού) αλλά πρέπει να διασφαλίσει την ποιότητας του.
Η συνέχεια εδω