Παρέμβαση του Θ. Παπαϊωάννου στην εκδήλωση του παραρτήματος της ΕΜΕ στη Λιβαδειά

Το παράρτημα Ν. Βοιωτίας της ΕΜΕ κύριοι προσκεκλημένοι πανεπιστημιακοί καθηγητές ,κυρίες και κύριοι, προσπαθεί να εξοικειώσει την Βοιωτική κοινωνία με τα μαθηματικά, όπως φαίνεται από τις όλο και συχνότερες εκδηλώσεις της στη Λιβαδειά και τη Θήβα τα τελευταία χρόνια. Θα πρέπει να συγχαρούμε ,να συνδράμουμε και να παροτρύνουμε με την παρουσία μας. Άκουσα με προσοχή τους προλαλήσαντες καθηγητές που με εντυπωσίασαν, αλλά κάποιες νύξεις του κ. Αντωνίου μου δημιούργησαν το παρακάτω ερώτημα: Τέχνη και Μαθηματικά είναι άραγε συγκοινωνούντα δοχεία και υφίσταται δημιουργική σύζευξη μεταξύ τους;
Ξεκινώ από τη τέχνη της Μουσική: (οκτάβα , διαδοχικές συχνότητες παλμικής κίνησης αέρα, άρα μαθηματικά). Έρχομαι στη τέχνη της Ζωγραφικής: (χρώματα, κάθε χρώμα του φάσματος είναι παλμική κίνηση φωτονίων , μήκος κύματος, συχνότητες, άρα μαθηματικά) .
Οι συχνότητες όμως από ότι ξέρω είναι μαθηματικές έννοιες, που πιθανολογώ ότι αν τις μαθηματικοποιήσεις μπορείς χάρη στους υπολογιστές να βάλεις τη ζωγραφική και τη μουσική να ‘’επικοινωνήσουν ‘’μεταξύ τους . Αν μέχρι εδώ πάω καλά και δεν μου τα ανατρέψει ο κ. καθηγητής, οι τέχνες έχουν δυνητικώς την δυνατότητα να εκφραστούν με μαθηματικό τρόπο.
Η συνέχεια εδω