Το βοήθεια στο σπίτι το ποιο σημαντικό μέσο άσκησης κοινωνικής πολιτικής των Δήμων προσφέροντας τεράστια βοήθεια σε ηλικιωμένους και άτομα με αναπηρίες μετά από 12 χρόνια λειτουργίας λήγει 31/12/2010. Όπως είναι γνωστό οι υπηρεσίες που προσφέρονται μέσω των προγραμμάτων βοήθεια στο σπίτι είναι: Συμβουλευτική και συναισθηματική στήριξη των ατόμων , διαμεσολάβηση σε φορείς και υπηρεσίες για διεκπεραίωση αιτημάτων κοινωνικών παροχών, νοσηλευτική φροντίδα και ιατρική μέριμνα, οικιακή φροντίδα και ικανοποίηση πρακτικών αναγκών διαβίωσης. Το ΒσΣ αποτελεί μια κατεξοχήν δομή ανοιχτής περίθαλψης, συνδέεται με το δικαίωμα του πολίτη να παραμείνει στο περιβάλλον όπου έχει επιλέξει να ζήσει όσο το δυνατόν περισσότερο γίνεται, και επίσης, συνδέεται με την αποφυγή του στιγματισμού και του εγκλεισμού, την αποκατάσταση της ανεξαρτησίας του πάσχοντος και την ορθολογική διαχείριση των πόρων, αφού το κόστος της κλειστής περίθαλψης είναι κατά πολύ υψηλότερο από αυτό της ανοιχτής.
Μέχρι το Σεπτέμβριο του 2008 η λειτουργία του προγράμματος εξασφαλιζόταν από Ευρωπαϊκά κονδύλια των τριών κοινοτικών πλαισίων στήριξης και στη πορεία από εθνικούς πόρους χωρίς ωστόσο η πολιτεία να μεριμνήσει για τη δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου όπου θα εξασφαλίζεται η μόνιμη λειτουργία του προγράμματος. Αντί για αυτό, η πολιτεία έσυρε τόσα χρόνια τους 4000 εργαζομένους οι οποίοι έχουν προσληφθεί αξιοκρατικά μέσω ΑΣΕΠ, καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες αφού όλα αυτά τα χρόνια εργάζονται με ετήσιες διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου χωρίς διακοπή μεταξύ των συμβάσεων τους, με την ελπίδα να πάρει χρηματοδότηση ξανά από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο ΕΣΠΑ . Αυτοί οι εργαζόμενοι οι οποίοι έστησαν κυριολεκτικά το πρόγραμμα, το έκαναν τη πιο επιτυχημένη δομή κοινωνικής πολιτικής, ανέδειξαν τις τοπικές κοινωνίες αγνοώντας το γεγονός ότι οι περισσότεροι από αυτούς έμεναν απλήρωτοι για μήνες , έχουν ημερομηνία λήξης το Δεκέμβριο του 2010! Παράλληλα η πολιτεία αδιαφορεί για το μέλλον των 100.000 εξυπηρετουμένων (ηλικιωμένων και ΑΜΕΑ) οι οποίοι είναι αποδέκτες των παροχών του προγράμματος ΒσΣ. και οδηγεί σε φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού, απαξίωσης και αδράνειας.
Και διερωτόμαστε :
Για ποιο εθνικό δίκτυο Πρόνοιας μίλησε ο Πρωθυπουργός της χώρας κ. Γ. Παπανδρέου όταν 31/12/2010 καταργείται το σημαντικότερο και πιο πετυχημένο πρόγραμμα κοινωνικής πολιτικής που εκπονείται επί σειρά ετών?
Τι επιτέλους θέλετε; Ένα κράτος Πρόληψης ή καταστολής, ένα κράτος που να παράγει πολιτισμό ή μιζέρια, ένα κράτος που προωθεί τον εγκλεισμό και την ιδρυματοποίηση των ανθρώπων που μας μεγάλωσαν ή το Βοήθεια στο Σπίτι;
Μέχρι τώρα δεν έχουμε πάρει καμία επίσημη απάντηση για το τι τελικά θα γίνει… μετά της 31/12/2010.
Απαιτούμε να τεθούν ερωτήματα στη Βουλή των Ελλήνων στα εξής:
-Με ποιον τρόπο θα εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη ροή του προγράμματος βοήθεια στο σπίτι από 1/1/2011?
-Με ποιο θεσμικό πλαίσιο θα συνεχιστούν οι δομές αυτές στο μέλλον?
-Πως θα εξασφαλιστεί το εργασιακό μέλλον των ήδη εργαζομένων στα προγράμματα αυτά καθώς και ποια θα είναι η τύχη των 100.000 ηλικιωμένων και Αμέα ?
Στη σημερινή συγκυρία η εκπόνηση του συγκεκριμένου επιχειρησιακού προγράμματος και η χρηματοδότηση του από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ρεαλιστική, πρέπει όμως εφόσον κάτι τέτοιο δεν γίνει εφικτό να αποτελέσει μόνιμη κοινωνική παροχή από την πολιτεία και για να γίνει αυτό απαιτείται πολιτική βούληση.
Μέχρι το Σεπτέμβριο του 2008 η λειτουργία του προγράμματος εξασφαλιζόταν από Ευρωπαϊκά κονδύλια των τριών κοινοτικών πλαισίων στήριξης και στη πορεία από εθνικούς πόρους χωρίς ωστόσο η πολιτεία να μεριμνήσει για τη δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου όπου θα εξασφαλίζεται η μόνιμη λειτουργία του προγράμματος. Αντί για αυτό, η πολιτεία έσυρε τόσα χρόνια τους 4000 εργαζομένους οι οποίοι έχουν προσληφθεί αξιοκρατικά μέσω ΑΣΕΠ, καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες αφού όλα αυτά τα χρόνια εργάζονται με ετήσιες διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου χωρίς διακοπή μεταξύ των συμβάσεων τους, με την ελπίδα να πάρει χρηματοδότηση ξανά από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο ΕΣΠΑ . Αυτοί οι εργαζόμενοι οι οποίοι έστησαν κυριολεκτικά το πρόγραμμα, το έκαναν τη πιο επιτυχημένη δομή κοινωνικής πολιτικής, ανέδειξαν τις τοπικές κοινωνίες αγνοώντας το γεγονός ότι οι περισσότεροι από αυτούς έμεναν απλήρωτοι για μήνες , έχουν ημερομηνία λήξης το Δεκέμβριο του 2010! Παράλληλα η πολιτεία αδιαφορεί για το μέλλον των 100.000 εξυπηρετουμένων (ηλικιωμένων και ΑΜΕΑ) οι οποίοι είναι αποδέκτες των παροχών του προγράμματος ΒσΣ. και οδηγεί σε φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού, απαξίωσης και αδράνειας.
Και διερωτόμαστε :
Για ποιο εθνικό δίκτυο Πρόνοιας μίλησε ο Πρωθυπουργός της χώρας κ. Γ. Παπανδρέου όταν 31/12/2010 καταργείται το σημαντικότερο και πιο πετυχημένο πρόγραμμα κοινωνικής πολιτικής που εκπονείται επί σειρά ετών?
Τι επιτέλους θέλετε; Ένα κράτος Πρόληψης ή καταστολής, ένα κράτος που να παράγει πολιτισμό ή μιζέρια, ένα κράτος που προωθεί τον εγκλεισμό και την ιδρυματοποίηση των ανθρώπων που μας μεγάλωσαν ή το Βοήθεια στο Σπίτι;
Μέχρι τώρα δεν έχουμε πάρει καμία επίσημη απάντηση για το τι τελικά θα γίνει… μετά της 31/12/2010.
Απαιτούμε να τεθούν ερωτήματα στη Βουλή των Ελλήνων στα εξής:
-Με ποιον τρόπο θα εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη ροή του προγράμματος βοήθεια στο σπίτι από 1/1/2011?
-Με ποιο θεσμικό πλαίσιο θα συνεχιστούν οι δομές αυτές στο μέλλον?
-Πως θα εξασφαλιστεί το εργασιακό μέλλον των ήδη εργαζομένων στα προγράμματα αυτά καθώς και ποια θα είναι η τύχη των 100.000 ηλικιωμένων και Αμέα ?
Στη σημερινή συγκυρία η εκπόνηση του συγκεκριμένου επιχειρησιακού προγράμματος και η χρηματοδότηση του από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ρεαλιστική, πρέπει όμως εφόσον κάτι τέτοιο δεν γίνει εφικτό να αποτελέσει μόνιμη κοινωνική παροχή από την πολιτεία και για να γίνει αυτό απαιτείται πολιτική βούληση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου