Πρόγραμμα Καλλικράτης: Ναι ή όχι;

*του Γεωργίου Δ. Κατσέλη

Οι επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις αποτελούν τον κινητήριο μοχλό της ανθρώπινης ιστορίας, αφού επηρεάζουν άμεσα τη διαμόρφωση συγκεκριμένων εθνικών και διεθνών οικονομικών ισορροπιών. Ως εκ τούτου, διαμορφώνουν και την ιστορία της Διοίκησης των ανθρωπίνων κοινωνιών, καθώς οι τελευταίες προσπαθώντας να προλάβουν αυτές τις εξελίξεις, να επιβιώσουν και να ευημερήσουν οικονομικά, καθιερώνουν και επιβάλλουν την αυτοργάνωσή τους με καταλλήλως προσαρμοσμένα κοινωνικά μοντέλα και πολιτειακά συστήματα. Η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού έδειξε ότι o κομμουνισμός ως κοινωνικό σύστημα είναι καταδικασμένος να αποτύχει αφού δεν είναι καλά συνυφασμένος με τις κύριες αδυναμίες της πιο βασικής οικονομικής μονάδας της κοινωνίας, τον άνθρωπο. Δεν είναι προφανές ότι ο άνθρωπος θα μπορέσει ποτέ να ξεπεράσει τις αδυναμίες της εγωπάθειας και του ατομικισμού του. Κατά τη γνώμη μου, δεν είμαι βέβαιος ότι πρέπει καν να προσπαθήσει να το πετύχει, διότι η «καλοήθης» εγωπάθεια και η τάση για διάκριση είναι αυτή που κάνει κάποιον σπουδαίο επιστήμονα, επιχειρηματία, διανοούμενο, καλλιτέχνη και αυτός με τη σειρά του σπρώχνει μπροστά όλη την κοινωνική μηχανή. Από την άλλη μεριά, η βιομηχανική και μεταβιομηχανική επανάσταση οδήγησαν στην εμφάνιση του φιλελεύθερου καπιταλιστικού προτάγματος ως άλλου κοινωνικού συστήματος.
Το σύστημα αυτό (καπιταλιστικό) αποδείχθηκε...

Η συνέχεια εδω