Χριστούγεννα 2010 - Επιστολή αναγνώστη

Μέσα σε αυτή την κατάσταση που επικρατεί τη κρίση τη σύγχυση εμείς οι άνθρωποι ξεχάσαμε τα πάντα. Εναποθέσαμε τις ελπίδες μας στους πολιτικούς και τους συνδικαλιστές.
Ξεχάσαμε όμως το σκοπό μας, ξεχάσαμε τα πιστεύω μας, ξεχάσαμε τους συνανθρώπους μας ξεχάσαμε το Θεό μας. Με τη συνείδηση θα κάνουμε Χριστούγεννα? Μάλλον θα κάνουμε πάλι τη θρησκευτική αργία .Με μελομακάρονα και κουραμπιέδες όταν άλλοι άνθρωποι δεν έχουν να φάνε? Με ρεβεγιόν όταν άλλοι συνάνθρωποι δεν έχουν να πληρώσουν το ρεύμα και να πάρουν γάλα στα παιδιά τους?
Άραγε για μας θα γεννηθεί φέτος ο Χριστός μέσα στις καρδιές μας και στις πράξεις μας? Έχουμε εμείς τη συνείδηση μας και τη ψυχή μας καθαρή και ζεστή να κάνουμε τη φάτνη μας. Να κάνουμε μια ζεστή φωλιά να γεννηθεί μέσα μας ο Χριστός? Ο Χριστός δεν είναι μόνο μετάνοιες και να κάνουμε το Σταυρό μας είναι να βλέπουμε το διπλανό μας όπως θέλουμε να βλέπουν και εμάς.
Πιστεύετε τώρα ότι με τα πτυχία, τα λεφτά, τα αυτοκίνητα και το ψυγείο μας γεμάτο ότι είμαστε 100% ευτυχισμένοι και δεν μας λείπει τίποτα? Ελπίδα έχουμε? Όχι φίλοι μου γίναμε άκαρδοι και σκληροί πίσω από τα κουστούμια μας και τα όμορφα ρούχα μας, Μπορεί να φοράμε ρούχα μάρκας και να οδηγούμε ωραία αυτοκίνητα αλλά μέσα μας είμαστε βρώμικοι και ματαιόδοξοι. Αυτό βέβαια το γνωρίζουμε αλλά λέμε ότι "όλοι έτσι κάνουν" και επαναπαυόμαστε πίσω από τα γραφεία μας με τη κοιλιά μας γεμάτη.
Μπορεί από άλλους λαούς να το βλέπαμε και πιο παλιά αλλά εμείς οι Έλληνες Ορθόδοξοι δεν ήμασταν έτσι . Θυμάστε τις γιαγιάδες μας να μην δίνανε ψωμί σε έναν που πεινούσε?

Όλοι ήμασταν παιδιά και μεγαλώσαμε και τώρα τα μικρά παιδιά που βλέπαμε πριν λίγο καιρό έγιναν άντρες και γυναίκες. Αυτή είναι η εξέλιξη μας.

Η κοιλιά μας ότι και να φάει δεν χορταίνει θα πεινάσει ξανά. Εκτός από τη κοιλιά μας εύχομαι σε όλους και σε εμένα να γεμίσουμε τη καρδιά μας και τη ψυχή μας με το Χριστό που είναι η ζεστή και καθαρή αγάπη. Δεν εννοώ την εκκλησία, το Χριστό εννοώ.

Δεν θέλω να κάνω θρησκευτική προπαγάνδα απλά ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις μου με ανθρώπους που καταλαβαίνουν τι σημαίνει πραγματικά Χριστός και όχι με ανθρώπους που μαθαίνουν τι είναι Χριστός από τη τηλεόραση και τους κοσμικούς της εκκλησίας και ισχυρίζονται πως τα ξέρουν όλα ενώ δεν έχουν αφιερώσει ούτε 5 λεπτά να διαβάσουν για Εκείνον αλλά αφιερώνουν τη ζωή τους μόνο σε πράγματα κουτσομπολιού και μαζικοποίησης.

Εύχομαι ο Χριστός να γεννηθεί και στη δική μας φάτνη, βαθιά μέσα στη καρδιά μας το μυαλό μας και τη ψυχή μας.
Φιλικά
Ηλίας Μ.

* Δεν θα ήθελα να αρχίσουν κάποιοι να στέλνουν τα γνωστά πατριωτικά σχόλια τους περί Χριστιανισμού. Μίλησα μόνο για το Χριστό όχι για τους Ιερείς και την στάση της Εκκλησίας.
Όποιος θέλει για το Χριστό είμαι ανοιχτός σε οποιαδήποτε συζήτηση δημοσίως όχι μέσα από ανώνυμα emails το θεωρώ άνανδρο.