Επιστολή αναγνώστη

Αρχικά θέλω να υπενθυμίσω ότι η βία δεν είναι όπλο της δημοκρατίας. Τα αίματα στο πρόσωπο του Χατζηδάκη δεν έδειχναν πολιτισμό και δημοκρατική διαδήλωση αυτό το ασπαζόμαστε όλοι. Όμως κύριοι πολιτικοί και κύριοι της τοπικής αυτοδιοίκησης, Δημοκρατία δεν είναι τα αίματα που χύνονται στους δρόμους από τα δυστυχήματα λόγω των δρόμων και την έλλειψη σήμανσης. Δημοκρατία δεν είναι να πεθαίνει κάποιος σε ένα ράντζο σε ένα δημόσιο νοσοκομείο γιατί δεν έχει κρεβάτι.

Δημοκρατία δεν είναι να αργοπεθαίνουν στα εργοστάσια και τις εταιρίες και να ζούμε μέσα στο φόβο και την ανασφάλεια για 500ευρώ. Δημοκρατία δεν είναι να περιμένουμε για ένα χαρτί στο ΙΚΑ και ένα γιατρό με ραντεβού μετά από τρεις μήνες και να πληρώνουμε 250ευρώ κάθε μήνα για ασφάλιση. Δημοκρατία δεν είναι να σπουδάζουμε με δικά μας λεφτά 20χρόνια και μετά να μην δουλεύουμε. Τη Δημοκρατία της Βίας μας την μάθατε ΕΣΕΙΣ, και από εδώ και στο εξής έτσι θα σας φερόμαστε. Όταν τις προάλλες ψηφίζατε το νομοσχέδιο δεν τα σκεφτήκατε αυτά? Πως πήγατε σπίτι σας και ξαπλώσατε ήσυχα εφόσον είστε συνένοχοι στη φτώχεια και την ανέχεια της χώρας.

Αν δεν σας αρέσει η πολιτική να παραιτηθείτε έτσι απλά. Δεν σας θεωρούμε ούτε σοβαρούς ούτε αξιοπρεπής ούτε ικανούς για τίποτα . Όλοι σας λέμε τα 300 λαμόγια. Τα πράσινα τα μπλε τα κόκκινα και ου το καθεξής. Αφού δημοκρατικά σας εξέλεξαν έτσι και δημοκρατικά και κατά απόλυτη πλειοψηφία περάσατε το νομοσχέδιο. Άρα είστε ΑΛΗΤΕΣ με βάση το δημοκρατικό νόμο της πλειοψηφίας. Ολοι οι πολιτικοί έτσι θα αντιμετωπίζονται απο εδω και στο εξής. Σειρά έχουν οι δημοσιογράφοι που παίζουν ότι τους προστάζει το Μαξίμου και η Ρηγίλλης.
Μην τολμήσετε να περπατήσετε στο δρόμο. Να νοιώθετε φυλακισμένοι όπως νοιώθουμε και εμείς στη δουλειά μας και στα σπίτια μας.

Φιλικά, Ηλίας