κε Περιφερειάρχη και κ.κ. Περιφερειακοί Σύμβουλοι εμείς, που υπογράφουμε το παρακάτω ψήφισμα, για μεγάλο χρονικό διάστημα είμαστε δέκτες και μάρτυρες μιας πρωτοφανούς κραυγής αγωνίας των μελών μας για την οικονομική τους κατάσταση. Μιας κραυγής που τον τελευταίο καιρό έχει τα χαρακτηριστικά της αδιέξοδης απελπισίας και της υποβόσκουσας οργής.
§ Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η αναστολή των οφειλών από το Ελληνικό Δημόσιο –ανομολόγητη μεν πραγματική δε – σε συνδυασμό με την κλειστή τραπεζική στρόφιγγα έχει οδηγήσει έναν μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων του κατασκευαστικού κλάδου αλλά και συναφείς επιχειρήσεις σε πρωτοφανή οικονομική ασφυξία με αποτέλεσμα την πτώχευσή τους και τον οικονομικό τους αφανισμό.
§ Τα παραπάνω συνδυάζονται με μια απίστευτη γραφειοκρατική ατελεσφορία που αγγίζει τα όρια του εμπαιγμού και της γελοιότητας και με την οποία είμαστε καθημερινά αντιμέτωποι.
§ Τα επακόλουθα, όχι μόνο για τους εργολήπτες αλλά και τις επιχειρήσεις τους, είναι τραγικά και δυσπερίγραπτα. Ανεργία στα ύψη (έχουν χαθεί στον κατασκευαστικό κλάδο 7000 θέσεις εργασίας) αξεπέραστες οικονομικές δυσκολίες, αδυναμία οποιοδήποτε σχεδιασμού για το μέλλον, διάχυτη απαισιοδοξία.
§ Δίνεται η εντύπωση ότι ο «Καλλικράτης» αντί να απλοποιήσει τη Διοικητική μηχανή είναι για την ώρα ένα απίθανο γραφειοκρατικό μόρφωμα με αναβολές, συνεχείς διευκρινήσεις, αδυναμία ορθής χρήσης του ανθρώπινου δυναμικού και φρένο στις λίγες διαδικασίες, που μέχρι σήμερα είχαν ανεκτή λειτουργία.
Η συνέχεια εδω
§ Γνωρίζετε πολύ καλά ότι η αναστολή των οφειλών από το Ελληνικό Δημόσιο –ανομολόγητη μεν πραγματική δε – σε συνδυασμό με την κλειστή τραπεζική στρόφιγγα έχει οδηγήσει έναν μεγάλο αριθμό επιχειρήσεων του κατασκευαστικού κλάδου αλλά και συναφείς επιχειρήσεις σε πρωτοφανή οικονομική ασφυξία με αποτέλεσμα την πτώχευσή τους και τον οικονομικό τους αφανισμό.
§ Τα παραπάνω συνδυάζονται με μια απίστευτη γραφειοκρατική ατελεσφορία που αγγίζει τα όρια του εμπαιγμού και της γελοιότητας και με την οποία είμαστε καθημερινά αντιμέτωποι.
§ Τα επακόλουθα, όχι μόνο για τους εργολήπτες αλλά και τις επιχειρήσεις τους, είναι τραγικά και δυσπερίγραπτα. Ανεργία στα ύψη (έχουν χαθεί στον κατασκευαστικό κλάδο 7000 θέσεις εργασίας) αξεπέραστες οικονομικές δυσκολίες, αδυναμία οποιοδήποτε σχεδιασμού για το μέλλον, διάχυτη απαισιοδοξία.
§ Δίνεται η εντύπωση ότι ο «Καλλικράτης» αντί να απλοποιήσει τη Διοικητική μηχανή είναι για την ώρα ένα απίθανο γραφειοκρατικό μόρφωμα με αναβολές, συνεχείς διευκρινήσεις, αδυναμία ορθής χρήσης του ανθρώπινου δυναμικού και φρένο στις λίγες διαδικασίες, που μέχρι σήμερα είχαν ανεκτή λειτουργία.
Η συνέχεια εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου