Άρθρο του Μιχάλη Γιαννάκηστον Ελεύθερο Τύπο
Όταν στη τελευταία περίοδο της κυβερνητικής περιόδου της Νέας Δημοκρατίας η ελληνική Πολιτεία προωθούσε το νομοσχέδιο για την απόδοση του δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στους Ομογενείς της Αμερικής της Αυστραλίας και της Ευρώπης, ως ελάχιστη τιμή στον Ελληνισμό της Διασποράς, η αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ έλεγε «όχι σε όλα».
Άλλαξε το δόγμα της προεκλογικά, τάζοντας «τα πάντα στους πάντες».
Και μετά από αυτές, τον Οκτώβρη του 2009, ψήφισε νόμο για το δικαίωμα ψήφου στους μετανάστες, με τα γνωστά ευτράπελα που προέκυψαν, όταν το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικό τον σχετικό νόμο.
Σήμερα, κάνει ένα βήμα παραπέρα και προωθεί νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας, σαν η χώρα μας να έχει κατηγορηθεί για ακραίες μορφές ρατσιστικής συμπεριφοράς ή διακρίσεις σε κάθε λογής μειονότητες. Το αντίθετο μάλιστα. Οι κατηγορίες που εκτοξεύονται εναντίον της χώρας αφορούν την υπερβολική ανεκτικότητα σε καταστάσεις που έχουν υποβαθμίσει την ποιότητα της ζωής με καταπάτηση των νόμων, καταλήψεις, βανδαλισμούς και αυθαιρεσίες που ευνοούν την περιθωριοποίηση ομάδων και την γκετοποίηση περιοχών.
Τα γεγονότα της Νομικής, οι εκβιασμοί των μεταναστών και το πολιτικό αδιέξοδο που προέκυψε από την ολιγωρία του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, οδηγούν την κυβέρνηση σε αλλεπάλληλα λάθη και παλινωδίες. Και σήμερα επιχειρεί να μεταθέσει την ευθύνη της στους περίφημους «καθοδηγητές» των μεταναστών, προκειμένου να βρει «άλλοθι» για τα δικά της λάθη και τις δικές της παραλείψεις.
Εάν, όπως είχε εγκαίρως καταγγείλει η Νέα Δημοκρατία, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη απέτρεπε τη μετακίνηση των μεταναστών από την Κρήτη στην Αθήνα και εμπόδιζε την κατάληψη της Νομικής, απλά εφαρμόζοντας το νόμο, σήμερα η κατάσταση θα ήταν διαφορετική. Ούτε η κυβέρνηση θα βρισκόταν σε αδιέξοδο και οι υπουργοί της σε διαμάχη, ούτε θα ήταν αναγκασμένη υπό την πίεση των γεγονότων να αναζητά τρόπους εκτόνωσης της κατάστασης. Οι αντιφατικές δηλώσεις αρμοδίων και αναρμοδίων υπουργών, όσον αφορά τροποποιήσεις του μεταναστευτικού νόμου και οι νομοθετικές «αντιρατσιστικές» πρωτοβουλίες, μόνο σύγχυση προκαλούν και τορπιλίζουν την συνοχή της ελληνικής κοινωνίας, που στηρίζεται στην ανεκτικότητα και την αλληλεγγύη.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει μυωπικά τα προβλήματα, επικεντρωμένη στην κορυφή του παγόβουνου, στο Μέγαρο Υπατίας. Μια επίσκεψη ωστόσο στο νομό Βοιωτίας, που ολόκληρες συνοικίες της Θήβας έχουν μετατραπεί σε γκέτο μεταναστών, ή στη βιομηχανική περιοχή Οινοφύτων - Σχηματαρίου που η αναλογία ένας προς έναν φαντάζει περισσότερο ως θλιβερή πραγματικότητα παρά απευκταία προοπτική, θα βοηθούσε την κυβέρνηση να αντιληφθεί ότι η αποσπασματική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού θολώνει το μήνυμα της Πολιτείας απέναντι τόσο στους Έλληνες πολίτες όσο και στους μετανάστες. Και εν τέλει, ευνοεί τον ρατσισμό και την ξενοφοβία.
Όταν στη τελευταία περίοδο της κυβερνητικής περιόδου της Νέας Δημοκρατίας η ελληνική Πολιτεία προωθούσε το νομοσχέδιο για την απόδοση του δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι στους Ομογενείς της Αμερικής της Αυστραλίας και της Ευρώπης, ως ελάχιστη τιμή στον Ελληνισμό της Διασποράς, η αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ έλεγε «όχι σε όλα».
Άλλαξε το δόγμα της προεκλογικά, τάζοντας «τα πάντα στους πάντες».
Και μετά από αυτές, τον Οκτώβρη του 2009, ψήφισε νόμο για το δικαίωμα ψήφου στους μετανάστες, με τα γνωστά ευτράπελα που προέκυψαν, όταν το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικό τον σχετικό νόμο.
Σήμερα, κάνει ένα βήμα παραπέρα και προωθεί νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας, σαν η χώρα μας να έχει κατηγορηθεί για ακραίες μορφές ρατσιστικής συμπεριφοράς ή διακρίσεις σε κάθε λογής μειονότητες. Το αντίθετο μάλιστα. Οι κατηγορίες που εκτοξεύονται εναντίον της χώρας αφορούν την υπερβολική ανεκτικότητα σε καταστάσεις που έχουν υποβαθμίσει την ποιότητα της ζωής με καταπάτηση των νόμων, καταλήψεις, βανδαλισμούς και αυθαιρεσίες που ευνοούν την περιθωριοποίηση ομάδων και την γκετοποίηση περιοχών.
Τα γεγονότα της Νομικής, οι εκβιασμοί των μεταναστών και το πολιτικό αδιέξοδο που προέκυψε από την ολιγωρία του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, οδηγούν την κυβέρνηση σε αλλεπάλληλα λάθη και παλινωδίες. Και σήμερα επιχειρεί να μεταθέσει την ευθύνη της στους περίφημους «καθοδηγητές» των μεταναστών, προκειμένου να βρει «άλλοθι» για τα δικά της λάθη και τις δικές της παραλείψεις.
Εάν, όπως είχε εγκαίρως καταγγείλει η Νέα Δημοκρατία, ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη απέτρεπε τη μετακίνηση των μεταναστών από την Κρήτη στην Αθήνα και εμπόδιζε την κατάληψη της Νομικής, απλά εφαρμόζοντας το νόμο, σήμερα η κατάσταση θα ήταν διαφορετική. Ούτε η κυβέρνηση θα βρισκόταν σε αδιέξοδο και οι υπουργοί της σε διαμάχη, ούτε θα ήταν αναγκασμένη υπό την πίεση των γεγονότων να αναζητά τρόπους εκτόνωσης της κατάστασης. Οι αντιφατικές δηλώσεις αρμοδίων και αναρμοδίων υπουργών, όσον αφορά τροποποιήσεις του μεταναστευτικού νόμου και οι νομοθετικές «αντιρατσιστικές» πρωτοβουλίες, μόνο σύγχυση προκαλούν και τορπιλίζουν την συνοχή της ελληνικής κοινωνίας, που στηρίζεται στην ανεκτικότητα και την αλληλεγγύη.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει μυωπικά τα προβλήματα, επικεντρωμένη στην κορυφή του παγόβουνου, στο Μέγαρο Υπατίας. Μια επίσκεψη ωστόσο στο νομό Βοιωτίας, που ολόκληρες συνοικίες της Θήβας έχουν μετατραπεί σε γκέτο μεταναστών, ή στη βιομηχανική περιοχή Οινοφύτων - Σχηματαρίου που η αναλογία ένας προς έναν φαντάζει περισσότερο ως θλιβερή πραγματικότητα παρά απευκταία προοπτική, θα βοηθούσε την κυβέρνηση να αντιληφθεί ότι η αποσπασματική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού θολώνει το μήνυμα της Πολιτείας απέναντι τόσο στους Έλληνες πολίτες όσο και στους μετανάστες. Και εν τέλει, ευνοεί τον ρατσισμό και την ξενοφοβία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου