Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Βοιωτίας για το Περιφερειακό Συμβούλιο

H ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Βοιωτίας καταδικάζει την απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Στερεάς στις 24 – 2 – 2011 με βάση την οποία συστήνεται ολιγομελή επιτροπή και μεταφέρονται σ’ αυτήν το σύνολο των περιβαλλοντικών αρμοδιοτήτων. Αυτή η απόφαση έρχεται να προστεθεί και να συμπληρώσει τον στραγγαλισμό ακόμα και αυτής της ψευδό – δημοκρατικής λειτουργίας του «Καλλικρατικού» Περιφερειακού Συμβουλίου. Παρ’ όλα αυτά, όμως, είναι αντιληπτό για εμάς πως η απόφαση αυτή στοχεύει στη περαιτέρω φίμωση της φωνής και της δυνατότητας παρέμβασης των πολιτών.
Το σύστημα προκειμένου να προχωρήσει ανεμπόδιστα τον σχεδιασμό του χρειάζεται στη διαδρομή του να συναντήσει όσο το δυνατόν γίνεται λιγότερα εμπόδια. Δημιουργεί, λοιπόν, διάφορες δομές, όπως τον «Καποδίστρια», τον «Καλλικράτη» και τώρα επιτροπές εντός του Π.Σ., με μόνο στόχο τον «εκσυγχρονισμό του κεφαλαίου» για όλο και μεγαλύτερη κερδοφορία και με πρώτη επιλογή την εξυπηρέτηση του. Συγκεκριμένα, η σύνδεση αυτή (δηλ. δημοσίου – κεφαλαίου) είναι εξαιρετικά φανερή και σ’ αυτή τη περίπτωση μιας και οι αρμοδιότητες που αναλαμβάνει η επιτροπή αφορούν γνωμοδοτήσεις για μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων έργων, βιομηχανιών και άλλων δραστηριοτήτων, καθώς επίσης, και αρμοδιότητες χάραξης περιβαλλοντικής πολιτικής, χωροταξίας και διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών.
Σε όλη την περιφέρεια της Στερεάς Ελλάδας παραμένουν «ανοικτές οι πληγές» των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τέτοιου είδους δραστηριότητες, καθώς και η συνεπαγόμενη υποβάθμιση του περιβάλλοντος, που πραγματοποιήθηκαν με την πλήρη σύμπλευση πρώην νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων και ιδιωτών τα προηγούμενα χρόνια. Απαιτούμε, λοιπόν, την ανάκληση της απόφασης σύστασης ολιγομελούς επιτροπής. Χωρίς καμιά ψευδαίσθηση για τον θεσμό του Π.Σ. θεωρούμε ότι αυτές οι κρίσιμες αποφάσεις που αφορούν το σύνολο του πληθυσμού της περιφέρειας Στερεάς θα πρέπει να παραμείνουν στην ολομέλεια του Π.Σ. όπου θα πρέπει να προωθηθεί η διαφάνεια και ο κοινωνικός έλεγχος με πλήρη και έγκαιρη ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών.
Τα ζητήματα του περιβάλλοντος θα πρέπει να αποτελέσουν μια ακόμη αιχμή στην πάλη κάθε μαχόμενης δύναμης του εργατικού και λαϊκού κινήματος, ενάντια στην επίθεση της "καπιταλιστικής βαρβαρότητας", του εισοδήματος, των δικαιωμάτων της ίδιας μας της ζωής.