Είναι ο Ερχόμενος στη ζωή μας;

O Κύριος εισέρχεται θριαμβευτικά στα Ιεροσόλυμα για να οριστικοποιήσει τη σωτηρία του ανθρώπου με τα επερχόμενα Πάθη Του και την Ανάστασή Του. Ο λαός ενθουσιασμένος από την ανάσταση του Λαζάρου, πανηγυρίζει και εξυμνεί τον Κύριο. Είναι ο ίδιος ο λαός, που μερικές ημέρες ή ώρες αργότερα, ζητάει την καταδίκη Του...
Εμείς, ο λαός του 2011 μ.Χ., την Κυριακή των Βαΐων συνηθίζουμε να την εορτάζουμε με ιδιαίτερη χαρά γεμίζοντας τις Εκκλησίες μας. Με τη ζωή μας όμως, μερικές ημέρες ή ώρες αργότερα ζητούμε επίσης την καταδίκη του Χριστού στο δικαστήριο της καρδιάς μας...
- Μα πως; ίσως αναρωτιούνται κάποιοι…
- Όταν δεν Τον αφήνουμε να είναι ο «Ερχόμενος» στη ζωή και την καρδιά μας,
-Όταν περιφρονούμε ή λαμβάνουμε «ελαφρά τη καρδία» το κάλεσμά Του, δηλαδή την προσφορά Του Σώματος και Του Αίματός Του. Πολλοί από εμάς λέμε: «Μεγάλη Εβδομάδα έρχεται, θα νηστέψουμε για να κοινωνήσουμε, καλό είναι…», σαν να είναι κάτι εθιμοτυπικό…Συμβαίνει όμως και τούτο! Ενώ στις Ακολουθίες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και τις Μεγάλης Εβδομάδας ιδιαίτερα, συμμετέχουμε με ενθουσιασμό, με ευλάβεια, με συγκίνηση, με συνέπεια, μετά την Αναστάσιμη Θ.Λειτουργία και σχεδόν καθ’ όλη την Πασχαλινή Περίοδο απομακρυνόμαστε από την Λατρεία και τον Εκκλησιασμό αδικαιολόγητα, λες και ξεθύμανε μέσα μας η χαρά της Αναστάσεως και μαράθηκε η αγάπη μας για τον Νεκραναστημένο Χριστό μας.
Ο Δαυίδ προφητεύοντας την Ανάσταση εκατοντάδες χρόνια πρίν, αναφωνεί:(Είναι τα λόγια που ακούμε κατά την Τελετή της Αναστάσεως και πολύ συχνά στις Πασχαλινές Ακολουθίες), Αναστήθηκε ο Χριστός και διασκορπισθήκαν οι εχθροί του και έφυγαν μακριά Του όλοι όσοι τον μισούν!
Μακάρι! Να μην επιβεβαιώνουμε τα πιο πάνω με την στάση μας!
Από τη Βαϊοφόρο Πανήγυρη, μπορούμε να σημειώσουμε τρία περιστατικά. Πρώτον, τα ενδύματα που ρίπτονται στη γη για να περάσει ο Κύριος ταπεινά επί πώλον όνου. Δεύτερον, τα βάγια των φοινίκων, σύμβολα της νίκης. Και τρίτον, το «Ωσαννά· Ευλογημένος ο Ερχόμενος».
Μέσα στην Εκκλησία, με το Μυστήριο της Εξομολογήσεως, μπορούμε να βγάλουμε και να ρίξουμε στα πόδια του Κυρίου μας τα ρούχα της υποκρισίας, να Του προσφέρουμε την αμαρτωλότητά μας - αυτήν και μόνο ζητάει για να μας σώσει. Να ζητήσουμε συγχώρεση και να σηκώσουμε τα βάγια της νίκης δοξάζοντας με χαρά τον Θεό.
Η τέλεση της Θείας Λειτουργίας και η ανάμνηση της θυσιαστικής ταπείνωσης του Θεού, αποτελούν για εμάς την είσοδο του «Ερχόμενου» στη ζωή μας. Ας τον δοξάσουμε λοιπόν σαν παιδιά της Ιερουσαλήμ και ας προσπαθήσουμε με τη συνειδητή συμμετοχή μας στο Μυστήριο των Μυστηρίων, να γευόμαστε την αδελφοσύνη και την ομορφιά της διαρκούς Εισόδου Του στη ζωή μας.
Καλό Μεγαλοβδόμαδο.

ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ
www.inagiouNikolaoutouneou.gr