Το νικέλιο είναι το αγρό πετρέλαιο της Ελλάδος, και το υπέδαφος της χώρας είναι πλούσιο σε αυτό το μετάλλευμα, γι αυτό η χώρα έχει πλουσιότερο υπέδαφος από την Σαουδική Αραβία, έλεγαν παλιοί πανεπιστημιακοί καθηγητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.Γι αυτό και μια από τις μεγαλύτερες οικογένειες κεφαλαιοκρατών της χώρας εκδήλωσε το ενδιαφέρον της από το 1901 για την συλλογή τεχνογνωσίας και μηχανημάτων για την εκμετάλλευση του νικελίου. Τελικά ευοδώθηκε η προσπάθεια, μόλις το 1966 που ουσιαστικά λειτούργησε το εργοστάσιο παραγωγής. Πριν 30 χρόνια, ο Μποδοσάκης ιδρυτής της επιχείρησης, εγκατέλειψε την ΛΑΡΚΟ, μην αντέχοντας τις επενδύσεις εκσυγχρονισμού στα χέρια του ΟΑΕΔ και στην αγκαλιά του οργανισμού διάσωσης προβληματικών επιχειρήσεων που δημιούργησε η τότε νεοσύστατη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στα πρώτα βήματα της εξουσίας της. Σημερινοί ιδιοκτήτες της ΛΑΡΚΟ είναι το δημόσιο, η ΔΕΗ και η Εθνική Tράπεζα.
Η πρόσκαιρη σωτηρία των θέσεων εργασίας, που κράτησε 30 ολόκληρα χρόνια, είναι βαθιά χαραγμένη ακόμα στην μνήμη των εργατών και των κατοίκων της περιοχής. Τόσο πολύ, που ακόμα και σήμερα μετά το ξέσπασμα της κρίσης και της κήρυξης πολέμου ενάντια στα εργατικά δικαιώματα από την κυβέρνηση για λογαριασμό της άρχουσας τάξης, η παράταξη της ΠΑΣΚΕ παραμένει η ηγετική δύναμη στο εργατικό σωματείο σε ανάμνηση αυτής ακριβώς της παλιάς αίγλης.
Καθώς το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας βάζει στο στόχαστρο όλη τη δημόσια περιουσία που διαχειρίζεται το αστικό κράτος, ο εφιάλτης της «ανασυγκρότησης» και της διάλυσης των εργασιακών σχέσεων επιστρέφει ξανά. Σημαντικό μέρος των εργαζομένων δουλεύει κάτω από αμφίβολες συνθήκες εργασίας μέσω εργολαβικών συμβολαίων, όπως σε όλη τη βιομηχανία μετάλλου.
Η συνέχεια εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου