Γράφει η Β. Αλμπάνη-Γερμανού (Εκπαιδευτικός)
Φόβος, ανησυχία, θλίψη και πολλά άλλα!!! Όλα όμως καλύπτονται από μια βαθιά οργή.
Που ήμουν όλα αυτά τα χρόνια εγώ; Πού ήσουν όλα αυτά τα χρόνια εαυτέ μου;
Που ήσουν όταν μας κορόιδευαν, μας ξεπουλούσαν, μας πέταγαν τα πλαστικά όνειρα στη μούρη και εσύ τα κυνηγούσες;
Που ήσουν όταν ο γιατρός σου ζητούσε τα φακελάκι για να σε κάνει καλά και αντί να τον καταγγείλεις τον αλήτη, τον πλήρωνες, αποκαλώντας τον «γιατρέ μου»;
Που ήσουν όταν έδινες το μπαξίσι στην πολεοδομία, αντί να του δώσεις μια γροθιά στη μούρη του απατεώνα;
Αλλά μετά δεν θα έβγαινε η άδεια της οικοδομής βεβαίως – βεβαίως…….
Είσαι συνένοχος Ελληναρά μου……….
Διότι έδινες τη μιζούλα σου στον πολεοδόμο, στον υπάλληλο του ΙΚΑ που έκανε έλεγχο στην επιχειρησούλα σου, στον εφοριακό που ανακάλυπτε τις δικές σου λαμογιές……….. . Κάλλιο να πληρώσεις 10 σ’ αυτόν παρά 50 στο κράτος.
Η συνέχεια εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου