«Ευχαριστώ το Θεό, που σήμερα οδήγησε τα βήματα μου στην πρώτη Λειτουργία, με το που κατέβηκα μόλις προχθές από το αεροπλάνο να βρίσκομαι σήμερα στην ευλογημένη αυτή γωνιά της Βοιωτικής γης και να συλλειτουργώ μαζί σας. Για μένα είναι ένα Θαύμα. Έζησα και θα καλλιεργήσω μέσα μου, αυτό το Θαύμα της δικής σας πίστης. Αυτό το Θαύμα που είναι ξεχωριστό, μιάς πίστης σιωπηλής που όμως δεν είναι παθητική σιωπή. Ευχαριστώ τον αγαπητό π.Ευάγγελο, που σήμερα μου έδωσε αυτήν την χαρά ,την ευλογία, εκείνος, και την τιμή να έλθω σ’ αυτήν την Εκκλησιά που εδώ μέσα ζυμώνεται το προζύμι της πίστης. Μαζί με τον πρώην συνεφημέριο μου τον π.Ιωάννη, που υπηρετήσαμε δέκα ολόκληρα χρόνια περίπου στην περιοχή της Ν.Ζωής στο Περιστέρι και εκεί προσπαθούσαμε να κάνουμε, την πίστη θαύμα και το θαύμα πίστη.Εκεί προσπαθούσαμε να ζήσουμε την πίστη γιατί η πίστη δεν βιώνεται μέσα από κηρυγματικές μόνο καταστάσεις. Η πίστις δεν είναι κήρυγμα δεν είναι λόγια, είναι τρόπος ζωής. Ο Ιερέας είναι αποδεκτός όχι κατεβαίνοντας στις πλατείες των αγανακτισμένων αλλά κατεβαίνοντας στις πλατείες της καρδιάς των ανθρώπων. Τότε έχει πετύχει η Εκκλησία την Αποστολή Της. Και η Εκκλησία της Αποστολής Της μία μορφή επιτυχίας η βασικότερη είναι αυτό εδώ τώρα. Η Εκκλησία προσευχομένη. Η προσευχή της Εκκλησίας είναι η πιο ειρηνική μορφή διαμαρτυρίας, απέναντι σ’αυτό που γίνεται τεχνιέντως, προσκηνοθετημένως η κατά λάθος.
Ότι γίνεται στην Παγκόσμια Κοινότητα
Η συνέχεια εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου