Ερώτηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις από την Δημοκρατική Αριστερά

Ερώτηση προς τον υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο κατέθεσαν βουλευτές της Δημοκρατικής Αριστεράς σχετικά με το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων, λίγες ημέρες πριν από την εκδίκαση της υπόθεσης στη Χάγη που έχει προγραμματιστεί για τα μέσα Σεπτεμβρίου.

Ο πρόεδρος του κόμματος Φώτης Κουβέλης και οι βουλευτές Θανάσης Λεβέντης, Νίκος Τσούκαλης και Γρηγόρης Ψαριανός ρωτούν τον υπουργό αν προτίθεται να προβεί σε ενημέρωση των αρμόδιων πολιτειακών και άλλων φορέων σχετικά το επίπεδο ετοιμότητας της Ελλάδας εν όψει της εκδίκασης της υπόθεσης, «έστω την τελευταία στιγμή», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά.

Επίσης ρωτούν αν από την πλευρά της κυβέρνησης υπάρχει πρόθεση για επαρκή ενημέρωση της ελληνικής και ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, ώστε, όπως επισημαίνουν, «να υπάρξουν οι αναγκαίες κοινωνικές αλλά και πολιτικές παρεμβάσεις».

Η Ελλάδα, ως τρίτο μέρος σύμφωνα με ανακοίνωση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, στις 14 Σεπτεμβρίου, προβλέπεται να εκθέσει τα επιχειρήματά της επί προσφυγής του Γερμανικού Δημοσίου κατά αποφάσεως του Εφετείου της Φλωρεντίας που το καταδίκασε να αποζημιώσει τις οικογένειες των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου, τον Ιούνιο του 1944.

Στη υπόθεση αυτή συμμετέχει ως διάδικος και το Ιταλικό Δημόσιο για την υποστήριξη απόφασης του Ανώτατου Δικαστήριο της Ιταλίας, που υποχρέωνε το γερμανικό κράτος να αποζημιώσει τις οικογένειες 203 πολιτών του οι οποίοι σκοτώθηκαν από το γερμανικό στρατό τον Ιούνιο του 1944 στο Αρέτσο της Τοσκάνης.

Το Δικαστήριο θα συνεδριάσει από τις 12 έως 16 Σεπτεμβρίου όπου και οι τρεις χώρες θα παρουσιάσουν και προφορικά τις θέσεις τους.

Η εκδίκαση της υπόθεσης όπως τονίζουν οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ συνιστά κρίσιμο γεγονός, γιατί «οποιαδήποτε απόφαση θα αποτελέσει πρόκριμα και νομολογιακή βάση για κάθε μελλοντική αξίωση πολιτών ή και κρατών για πολεμικές αποζημιώσεις».

Η Ελλάδα, ως γνωστόν, άσκησε και έγινε δεκτή παρέμβασή της από το Δικαστήριο, ως στοιχειώδης πράξη συμπαράστασης στους κατοίκους του μαρτυρικού Διστόμου, οι οποίοι ενώ είχαν δικαιωθεί από ελληνικά και ευρωπαϊκά δικαστήρια δεν μπορούσαν να προβούν σε εκτέλεση της απόφασης κατά του Γερμανικού Δημοσίου, λόγω άρνησης να παράσχει τη σχετική άδεια ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας.