Προσπαθώντας κανείς να περιγράψει τη σημερινή εικόνα της πόλης Θήβας, θα οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί το χαρακτηρισμό μιας σύγχρονης πόλης.Δυστυχώς, η κληρονομιά του ιστορικού ονόματός της είναι απλά μια ανάμνηση της πρότερης αίγλης της, καθώς η σημερινή μορφή της πόλης αντικατοπτρίζει πλήρως την παρακμή στην οποία έχει περιέλθει τα τελευταία 25 χρόνια. Η Θήβα, μη εκμεταλλευόμενη την ευκαιρία της οικονομικής ευημερίας, λόγω της βιομηχανικής άνθισης στην ευρύτερη περιοχή τις δεκαετίες του Ά70 και του Ά80, παρέμεινε στάσιμη σχεδόν σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικοπολιτικής δραστηριότητας αλλά και σε βασικότατες υποδομές. Τα αίτια είναι λίγο πολύ γνωστά, με βασικό γνώμονα την παντελή έλλειψη οράματος και ικανότητας από τους εκλεγμένους τοπικούς άρχοντες να αλλάξουν προς το καλύτερο την εικόνα της πόλης, αλλά και την ποιότητα ζωής των κατοίκων της. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης βέβαια ανήκει και στους ίδιους τους πολίτες, οι οποίοι ποτέ δεν τόλμησαν να διεκδικήσουν μια καλύτερη πόλη και κατά συνέπεια μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Παρόλο ότι ζούμε μια δύσκολη εποχή, που όλη η χώρα βιώνει τα αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης και θα έμοιαζε τουλάχιστον ουτοπικό να αρχίσουμε να απαριθμούμε μεγαλόπνοα σχέδια και έργα, όπως κάνουν οι πολιτικοί, εμείς μπορούμε όμως να καταγράψουμε και να προτείνουμε μια σειρά από παρεμβάσεις, δράσεις και έργα χαμηλού κόστους, που θα βοηθήσουν τη Θήβα να αποκτήσει μια πιο σύγχρονη και φιλική προς τον πολίτη εικόνα.
Ξεκινώντας να απαριθμούμε τις προτάσεις μας, θα αναφέρουμε πρώτα τον καλλωπισμό της πόλης. Περιποιημένα παρτέρια με φυτά και λουλούδια, ομορφαίνουν αισθητικά το περιβάλλον στο οποίο ο πολίτης κινείται καθημερινά, επιδρώντας θετικά στη ψυχολογία του. Δεν είναι κάτι δύσκολο ή ανέφικτο. Ας βαφούν τα παρτέρια, ας φυτευτούν λουλούδια και δεντράκια, ας τοποθετηθούν κάδοι για τα σκουπίδια και σίγουρα πολλά θα αλλάξουν.
Φυσικά, αυτό πρέπει να γίνει σε όλες τις πλατείες, τους δρόμους και τις συνοικίες της πόλης και όχι μόνο στο κέντρο. Η σύγκριση με άλλες επαρχιακές πόλεις σε αυτόν τον τομέα ειλικρινά προκαλεί απογοήτευση. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχει αναλάβει παρόμοια ουσιαστική πρωτοβουλία -και όχι ημίμετρα- ο δήμος της Θήβας. Στο πλαίσιο του καλλωπισμού ας βελτιωθεί ο φωτισμός σε δρόμους και πλατείες, ιδιαίτερα στις συνοικίες. Οι καμένες λάμπες είναι περισσότερες από αυτές που λειτουργούν.
Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να τονίσουμε και την αναγκαιότητα για μια πιο καθαρή πόλη. Κατά γενική ομολογία, η πόλη δυστυχώς είναι βρώμικη. Είναι επιβεβλημένη η τακτικότερη αποκομιδή των σκουπιδιών, ο συχνότερος καθαρισμός των οδών, καθώς και η τοποθέτηση περισσότερων κάδων απορριμμάτων. Η καθαριότητα, εκτός από το γεγονός ότι συμβάλει στην υγιεινή όλων μας, θα βελτιώσει σημαντικά και την εικόνα της πόλης προς το καλύτερο.
Μια εικόνα που βελτιώνεται σημαντικά όταν με μικρές κινήσεις, όπως η συγκομιδή των σκουπιδιών εκτός ωρών αιχμής, αποσυμφορήσεις τους κεντρικούς δρόμους και επιτρέψεις σε μια πόλη σαν τη Θήβα να θυμίζει… Αθήνα.
Άλλη σημαντική παρέμβαση που πρέπει να γίνει είναι στην οδική σήμανση της πόλης. Πινακίδες κατεστραμμένες, σβησμένες από την πολυκαιρία και τα διαφημιστικά αυτοκόλλητα, ελλιπής διαγράμμιση στους δρόμους και διαβάσεις πεζών, έλλειψη πινακίδων τροχαίας σε πάρα πολλούς δρόμους και ιδιαίτερα στις συνοικίες της πόλης είναι εικόνες που αντικρίζουμε καθημερινά. Πρόσφατα αγοράστηκε από το δήμο μηχάνημα διαγράμμισης οδών. Η χρήση του είναι όμως από περιορισμένη, έως ανύπαρκτη ή τουλάχιστον δεν έχει γίνει αντιληπτή.
Επίσης, 6-7 επικίνδυνα σημεία, κυρίως στις εξόδους της πόλης (π.χ. κόμβος Μιχαϊλίδη, κόμβος στην οδό Αυλίδος προς Χαλκίδα κτλ.) απαιτούν λύσεις σε κυκλοφοριακό επίπεδο. Πολλά τα ατυχήματα και τα θύματα. Πολλές ψυχές έχουν ταξιδέψει λόγω επικαλύψεων δικαιοδοσίας και διαδικασιών. Τα τελευταία 30 χρόνια λέγεται ότι το ζήτημα δεν είναι εύκολο μιας και απαιτείται συγκοινωνιακή μελέτη για την τοποθέτηση φωτεινού σηματοδότη κ.λπ.. Ας ξεκινήσει επιτέλους. Μπορεί άμεσα να κινηθεί ο μηχανισμός, ώστε να γίνει η ανάθεση της περιβόητης αυτής συγκοινωνιακής μελέτης. Τα σχετικά τμήματα του Πολυτεχνείου αναλαμβάνουν την εκπόνηση σχετικών μελετών. Μάλιστα, το κόστος είναι αισθητά μειωμένο σε σχέση με ιδιωτικές εταιρίες, αφού κάλλιστα η μελέτη μπορεί να ενταχθεί σε επιδοτούμενα προγράμματα.
Η πραγματικότητα ότι στην χώρα μας κάθε πλάκα πεζοδρομίου είναι υπό άλλη δικαιοδοσία εγκρίσεων και μελετητικών πρωτοβουλιών είναι γεγονός. Οι οδικές παρεμβάσεις, λέγεται, είναι έργο της Νομαρχίας, της Περιφέρειας ή ότι χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη της τροχαίας. Ας συνεννοηθούν επιτέλους οι φορείς μεταξύ τους, γιΆ αυτό τους εκλέγουμε. Οι δημοτικές αρχές οφείλουν να κινήσουν τη διαδικασία.
Στο κάτω-κάτω μια ελάχιστη ένδειξη αντίδρασης απέναντι στον αριθμό των νεκρών και τραυματιών των περιφερειακών της πόλης (διασταύρωση Πυρί) Ελλήνων, αλλοδαπών & Ρομά είναι η φωταγώγηση και η σήμανση. Ενδεχομένως και η πεζοδρόμηση. Προτού ακόμη απαιτήσουμε ανισόπεδους κόμβους ή υπόγειες διαβάσεις. Φως.
Σημαντικό έργο για την πόλη και μάλιστα χωρίς να απαιτούνται σημαντικές οικονομικές δαπάνες, είναι η ανάδειξη των αστικών και περιαστικών δασών. Η Θήβα έχει την τύχη να διαθέτει το Μοσχοπόδι, ένα από τα μεγαλύτερα περιαστικά δάση στην Ευρώπη, καθώς και αρκετά άλση (π.χ. Αγ. Τριάδα). Δυστυχώς αυτούς τους πανέμορφους πνεύμονες πρασίνου δεν τους χαίρονται οι πολίτες στο βαθμό που θα μπορούσαν. Δεν είναι δύσκολο να τοποθετηθούν παγκάκια, βρύσες για νερό, κάδοι απορριμμάτων και να οριοθετηθούν διαδρομές για πεζοπορία ή ποδήλατο (ειδικά στο Μοσχοπόδι που υπάρχει και το πεδίο βολής). Μπορεί μάλιστα να ζητηθεί και η αρωγή του στρατού.
Δεν θα ήταν υπερβολικό να αναφέρουμε, ότι από τα πλέον φλέγοντα ζητήματα για την πόλη είναι τα αδέσποτα ζώα, τα οποία αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια και υγεία. Ο αριθμός τους έχει πολλαπλασιαστεί επικίνδυνα, ενώ οι επιθέσεις σε πολίτες και κυρίως σε μικρά παιδιά είναι αμέτρητες. Από θαύμα δεν έχουμε θρηνήσει κάποιο θύμα. Πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει ουσιαστική και άμεση λύση. Είναι γνωστό, ότι το οικονομικό βάρος για να φιλοξενηθούν τα δύσμοιρα ζώα σε ιδιωτικό κυνοκομείο είναι πολύ μεγάλο (περίπου 8 ευρώ τη μέρα για κάθε ζώο). ΠαρΆ όλα αυτά, ο δήμος πρέπει να πιέσει προς το αρμόδιο υπουργείο να βρεθούν κονδύλια και να δοθεί άμεσα λύση. Θετικό θα ήταν επίσης, σε συνεργασία με κάποια φιλοζωική οργάνωση, τους κτηνιάτρους της πόλης και κάποιο σχετικό κλιμάκιο του υπουργείου, τα ζώα αυτά να συγκεντρωθούν, να εμβολιαστούν και να στειρωθούν.
Προσεγγίζοντας πρόχειρα (λόγω χώρου) ένα σημαντικό ζήτημα που μπορεί να έχει ειπωθεί αμέτρητες φορές, θα θίξουμε ξανά την αξιοποίηση των αρχαιολογικών χώρων. Χωρίς την άδεια της αρχαιολογίας απαγορεύεται η οποιαδήποτε παρέμβαση. Το ερώτημα που βασανίζει όμως τους πολίτες, είναι γιατί δεν γίνεται καμία κίνηση ώστε να εξευρεθεί λύση σε συνεργασία με την αρχαιολογική υπηρεσία. Η εικόνα των αρχαιολογικών χώρων είναι λίαν επιεικώς απαράδεκτη και πρέπει άμεσα να καθαριστούν από σκουπίδια και ξερόχορτα, να φωταγωγηθούν και να τοποθετηθούν ενημερωτικές πινακίδες, ώστε να αναδειχθούν και να καταστούν επισκέψιμοι.
Κλείνοντας την καταγραφή των προτάσεών μας για απλές παρεμβάσεις, για μια καλύτερη Θήβα, θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο ρόλος των τοπικών αρχόντων είναι πρωτίστως να διεκδικούν από την κεντρική εξουσία. Σε μια περίοδο, που η Θήβα δέχεται μια άνευ προηγουμένου υποβάθμιση, με το κλείσιμο υπηρεσιών και φορέων, ο δήμος θα πρέπει με δυναμικό τρόπο να διεκδικήσει και να απαιτήσει έργα και υποδομές, που αποτελούν “μύθο” για την πόλη εδώ και πολλά χρόνια. Η αναβάθμιση του νοσοκομείου, το κολυμβητήριο, η αναμόρφωση του εθνικού σταδίου με αναβαθμισμένες αθλητικές εγκαταστάσεις, η ανατολική παράκαμψη της πόλης, για να μην περνούν οι νταλίκες όλης της Ευρώπης από το Πυρί, είναι έργα που όλοι οι Θηβαίοι “ονειρεύονται” και θα μετατρέψουν τη Θήβα σε ένα σύγχρονο αστικό κέντρο. Δεν θα ήταν υπερβολή να διατυπώσουμε την άποψη ότι ο δήμαρχος και οι επιτελείς του επιβάλλεται να κάνουν δεύτερο σπίτι τους τα αρμόδια υπουργεία, διεκδικώντας έργα και υποδομές για την πόλη μας. Έστω και αν αυτό είναι δύσκολο στην εποχή μας, αυτή είναι η φύση της θέσης τους.
Ο Χρήστος Γιανναράς με λίγα λόγια:
Ο Χρήστος Γιανναράς είναι καθηγητής φιλοσοφίας και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Σπούδασε θεολογία στην Αθήνα και φιλοσοφία στη Βόννη και το Παρίσι. Πρόκειται για ένα σύγχρονο φιλόσοφο με άποψη και λόγο αιχμηρό. Έχει να επιδείξει πλούσιο συγγραφικό έργο με θεματολογία που σχετίζεται κυρίως με την έρευνα των διαφορών ανάμεσα στην ελληνική και τη δυτικοευρωπαϊκή φιλοσοφία και παράδοση, μάλιστα πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε τουλάχιστον δέκα ευρωπαϊκές γλώσσες. Ο Χρήστος Γιανναράς είναι ίσως ο μοναδικός Έλληνας θεολόγος που έχει γίνει γνωστός μέσα από το έργο του στο δυτικό χριστιανικό κόσμο. Τα τελευταία χρόνια παρεμβαίνει στην κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα μέσω της τακτικής αρθρογραφίας του στην εφημερίδα Καθημερινή, ενώ παλαιότερα, επί δεκατρία χρόνια, αρθρογραφούσε στην εφημερίδα Το Βήμα. Σήμερα ως ομότιμος καθηγητής φιλοσοφίας και πολιτιστικής διπλωματίας διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών της Αθήνας στο τμήμα Δυτικών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, ενώ έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στο Ρέθυμνο, το Παρίσι, τη Γενεύη και τη Λοζάνη. Ο Χρήστος Γιανναράς υπήρξε επίσης υπότροφος του γερμανικού Ιδρύματος Υποτροφιών «Alexander von Hamboldt Stiftung» και εκλεγμένο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων και της Academie International des Sciences Humaines των Βρυξελλών.
Περισσότερα εδω
Φυσικά, αυτό πρέπει να γίνει σε όλες τις πλατείες, τους δρόμους και τις συνοικίες της πόλης και όχι μόνο στο κέντρο. Η σύγκριση με άλλες επαρχιακές πόλεις σε αυτόν τον τομέα ειλικρινά προκαλεί απογοήτευση. Ποτέ στο παρελθόν δεν έχει αναλάβει παρόμοια ουσιαστική πρωτοβουλία -και όχι ημίμετρα- ο δήμος της Θήβας. Στο πλαίσιο του καλλωπισμού ας βελτιωθεί ο φωτισμός σε δρόμους και πλατείες, ιδιαίτερα στις συνοικίες. Οι καμένες λάμπες είναι περισσότερες από αυτές που λειτουργούν.
Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να τονίσουμε και την αναγκαιότητα για μια πιο καθαρή πόλη. Κατά γενική ομολογία, η πόλη δυστυχώς είναι βρώμικη. Είναι επιβεβλημένη η τακτικότερη αποκομιδή των σκουπιδιών, ο συχνότερος καθαρισμός των οδών, καθώς και η τοποθέτηση περισσότερων κάδων απορριμμάτων. Η καθαριότητα, εκτός από το γεγονός ότι συμβάλει στην υγιεινή όλων μας, θα βελτιώσει σημαντικά και την εικόνα της πόλης προς το καλύτερο.
Μια εικόνα που βελτιώνεται σημαντικά όταν με μικρές κινήσεις, όπως η συγκομιδή των σκουπιδιών εκτός ωρών αιχμής, αποσυμφορήσεις τους κεντρικούς δρόμους και επιτρέψεις σε μια πόλη σαν τη Θήβα να θυμίζει… Αθήνα.
Άλλη σημαντική παρέμβαση που πρέπει να γίνει είναι στην οδική σήμανση της πόλης. Πινακίδες κατεστραμμένες, σβησμένες από την πολυκαιρία και τα διαφημιστικά αυτοκόλλητα, ελλιπής διαγράμμιση στους δρόμους και διαβάσεις πεζών, έλλειψη πινακίδων τροχαίας σε πάρα πολλούς δρόμους και ιδιαίτερα στις συνοικίες της πόλης είναι εικόνες που αντικρίζουμε καθημερινά. Πρόσφατα αγοράστηκε από το δήμο μηχάνημα διαγράμμισης οδών. Η χρήση του είναι όμως από περιορισμένη, έως ανύπαρκτη ή τουλάχιστον δεν έχει γίνει αντιληπτή.
Επίσης, 6-7 επικίνδυνα σημεία, κυρίως στις εξόδους της πόλης (π.χ. κόμβος Μιχαϊλίδη, κόμβος στην οδό Αυλίδος προς Χαλκίδα κτλ.) απαιτούν λύσεις σε κυκλοφοριακό επίπεδο. Πολλά τα ατυχήματα και τα θύματα. Πολλές ψυχές έχουν ταξιδέψει λόγω επικαλύψεων δικαιοδοσίας και διαδικασιών. Τα τελευταία 30 χρόνια λέγεται ότι το ζήτημα δεν είναι εύκολο μιας και απαιτείται συγκοινωνιακή μελέτη για την τοποθέτηση φωτεινού σηματοδότη κ.λπ.. Ας ξεκινήσει επιτέλους. Μπορεί άμεσα να κινηθεί ο μηχανισμός, ώστε να γίνει η ανάθεση της περιβόητης αυτής συγκοινωνιακής μελέτης. Τα σχετικά τμήματα του Πολυτεχνείου αναλαμβάνουν την εκπόνηση σχετικών μελετών. Μάλιστα, το κόστος είναι αισθητά μειωμένο σε σχέση με ιδιωτικές εταιρίες, αφού κάλλιστα η μελέτη μπορεί να ενταχθεί σε επιδοτούμενα προγράμματα.
Η πραγματικότητα ότι στην χώρα μας κάθε πλάκα πεζοδρομίου είναι υπό άλλη δικαιοδοσία εγκρίσεων και μελετητικών πρωτοβουλιών είναι γεγονός. Οι οδικές παρεμβάσεις, λέγεται, είναι έργο της Νομαρχίας, της Περιφέρειας ή ότι χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη της τροχαίας. Ας συνεννοηθούν επιτέλους οι φορείς μεταξύ τους, γιΆ αυτό τους εκλέγουμε. Οι δημοτικές αρχές οφείλουν να κινήσουν τη διαδικασία.
Στο κάτω-κάτω μια ελάχιστη ένδειξη αντίδρασης απέναντι στον αριθμό των νεκρών και τραυματιών των περιφερειακών της πόλης (διασταύρωση Πυρί) Ελλήνων, αλλοδαπών & Ρομά είναι η φωταγώγηση και η σήμανση. Ενδεχομένως και η πεζοδρόμηση. Προτού ακόμη απαιτήσουμε ανισόπεδους κόμβους ή υπόγειες διαβάσεις. Φως.
Σημαντικό έργο για την πόλη και μάλιστα χωρίς να απαιτούνται σημαντικές οικονομικές δαπάνες, είναι η ανάδειξη των αστικών και περιαστικών δασών. Η Θήβα έχει την τύχη να διαθέτει το Μοσχοπόδι, ένα από τα μεγαλύτερα περιαστικά δάση στην Ευρώπη, καθώς και αρκετά άλση (π.χ. Αγ. Τριάδα). Δυστυχώς αυτούς τους πανέμορφους πνεύμονες πρασίνου δεν τους χαίρονται οι πολίτες στο βαθμό που θα μπορούσαν. Δεν είναι δύσκολο να τοποθετηθούν παγκάκια, βρύσες για νερό, κάδοι απορριμμάτων και να οριοθετηθούν διαδρομές για πεζοπορία ή ποδήλατο (ειδικά στο Μοσχοπόδι που υπάρχει και το πεδίο βολής). Μπορεί μάλιστα να ζητηθεί και η αρωγή του στρατού.
Δεν θα ήταν υπερβολικό να αναφέρουμε, ότι από τα πλέον φλέγοντα ζητήματα για την πόλη είναι τα αδέσποτα ζώα, τα οποία αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια και υγεία. Ο αριθμός τους έχει πολλαπλασιαστεί επικίνδυνα, ενώ οι επιθέσεις σε πολίτες και κυρίως σε μικρά παιδιά είναι αμέτρητες. Από θαύμα δεν έχουμε θρηνήσει κάποιο θύμα. Πρέπει οπωσδήποτε να υπάρξει ουσιαστική και άμεση λύση. Είναι γνωστό, ότι το οικονομικό βάρος για να φιλοξενηθούν τα δύσμοιρα ζώα σε ιδιωτικό κυνοκομείο είναι πολύ μεγάλο (περίπου 8 ευρώ τη μέρα για κάθε ζώο). ΠαρΆ όλα αυτά, ο δήμος πρέπει να πιέσει προς το αρμόδιο υπουργείο να βρεθούν κονδύλια και να δοθεί άμεσα λύση. Θετικό θα ήταν επίσης, σε συνεργασία με κάποια φιλοζωική οργάνωση, τους κτηνιάτρους της πόλης και κάποιο σχετικό κλιμάκιο του υπουργείου, τα ζώα αυτά να συγκεντρωθούν, να εμβολιαστούν και να στειρωθούν.
Προσεγγίζοντας πρόχειρα (λόγω χώρου) ένα σημαντικό ζήτημα που μπορεί να έχει ειπωθεί αμέτρητες φορές, θα θίξουμε ξανά την αξιοποίηση των αρχαιολογικών χώρων. Χωρίς την άδεια της αρχαιολογίας απαγορεύεται η οποιαδήποτε παρέμβαση. Το ερώτημα που βασανίζει όμως τους πολίτες, είναι γιατί δεν γίνεται καμία κίνηση ώστε να εξευρεθεί λύση σε συνεργασία με την αρχαιολογική υπηρεσία. Η εικόνα των αρχαιολογικών χώρων είναι λίαν επιεικώς απαράδεκτη και πρέπει άμεσα να καθαριστούν από σκουπίδια και ξερόχορτα, να φωταγωγηθούν και να τοποθετηθούν ενημερωτικές πινακίδες, ώστε να αναδειχθούν και να καταστούν επισκέψιμοι.
Κλείνοντας την καταγραφή των προτάσεών μας για απλές παρεμβάσεις, για μια καλύτερη Θήβα, θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο ρόλος των τοπικών αρχόντων είναι πρωτίστως να διεκδικούν από την κεντρική εξουσία. Σε μια περίοδο, που η Θήβα δέχεται μια άνευ προηγουμένου υποβάθμιση, με το κλείσιμο υπηρεσιών και φορέων, ο δήμος θα πρέπει με δυναμικό τρόπο να διεκδικήσει και να απαιτήσει έργα και υποδομές, που αποτελούν “μύθο” για την πόλη εδώ και πολλά χρόνια. Η αναβάθμιση του νοσοκομείου, το κολυμβητήριο, η αναμόρφωση του εθνικού σταδίου με αναβαθμισμένες αθλητικές εγκαταστάσεις, η ανατολική παράκαμψη της πόλης, για να μην περνούν οι νταλίκες όλης της Ευρώπης από το Πυρί, είναι έργα που όλοι οι Θηβαίοι “ονειρεύονται” και θα μετατρέψουν τη Θήβα σε ένα σύγχρονο αστικό κέντρο. Δεν θα ήταν υπερβολή να διατυπώσουμε την άποψη ότι ο δήμαρχος και οι επιτελείς του επιβάλλεται να κάνουν δεύτερο σπίτι τους τα αρμόδια υπουργεία, διεκδικώντας έργα και υποδομές για την πόλη μας. Έστω και αν αυτό είναι δύσκολο στην εποχή μας, αυτή είναι η φύση της θέσης τους.
Ο Χρήστος Γιανναράς με λίγα λόγια:
Ο Χρήστος Γιανναράς είναι καθηγητής φιλοσοφίας και συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Σπούδασε θεολογία στην Αθήνα και φιλοσοφία στη Βόννη και το Παρίσι. Πρόκειται για ένα σύγχρονο φιλόσοφο με άποψη και λόγο αιχμηρό. Έχει να επιδείξει πλούσιο συγγραφικό έργο με θεματολογία που σχετίζεται κυρίως με την έρευνα των διαφορών ανάμεσα στην ελληνική και τη δυτικοευρωπαϊκή φιλοσοφία και παράδοση, μάλιστα πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε τουλάχιστον δέκα ευρωπαϊκές γλώσσες. Ο Χρήστος Γιανναράς είναι ίσως ο μοναδικός Έλληνας θεολόγος που έχει γίνει γνωστός μέσα από το έργο του στο δυτικό χριστιανικό κόσμο. Τα τελευταία χρόνια παρεμβαίνει στην κοινωνική και πολιτική επικαιρότητα μέσω της τακτικής αρθρογραφίας του στην εφημερίδα Καθημερινή, ενώ παλαιότερα, επί δεκατρία χρόνια, αρθρογραφούσε στην εφημερίδα Το Βήμα. Σήμερα ως ομότιμος καθηγητής φιλοσοφίας και πολιτιστικής διπλωματίας διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Πολιτικών και Κοινωνικών Επιστημών της Αθήνας στο τμήμα Δυτικών και Ευρωπαϊκών Σπουδών, ενώ έχει διδάξει ως επισκέπτης καθηγητής στο Ρέθυμνο, το Παρίσι, τη Γενεύη και τη Λοζάνη. Ο Χρήστος Γιανναράς υπήρξε επίσης υπότροφος του γερμανικού Ιδρύματος Υποτροφιών «Alexander von Hamboldt Stiftung» και εκλεγμένο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Συγγραφέων και της Academie International des Sciences Humaines των Βρυξελλών.
Περισσότερα εδω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου