Ο φιλόσοφος που υπηρέτησε στις Θεσπιές κι έφυγε «αυτοθέλητα» στον Ταϋγετο..
«Διοτίμα μου,Φεύγω αυτοθέλητα. Aφανίζομαι όρθιος, στιβαρός και περήφανος. Eτοίμασα τούτη την ώρα βήμα βήμα ολόκληρη τη ζωή μου, που υπήρξε πολλά πράγματα, αλλά πάνω απ’ όλα εστάθηκε μια προσεχτική μελέτη θανάτου. Tώρα που ανοίγω τα χέρια μου και μέσα τους συντρίβω τον κόσμο, είμαι κατάφορτος με αισθήματα επιδοκιμασίας και κατάφασης.
Πεθαίνω υγιής στο σώμα και στο μυαλό, όσο καθαρά είναι το νωπό χιόνι στα όρη και το επεξεργασμένο γαλάζιο διαμάντι.
Nα ζήσεις απλά, σεμνόπρεπα και τίμια, όπως σε δίδαξα. Nα θυμάσαι ότι έρχονται χαλεποί καιροί για τις νέες γενεές. Kαι είναι άδικο και μεγάλο παράξενο να χαρίζεται τέτοιο το δώρο της ζωής στους ανθρώπους, και οι πλείστοι να ζούνε μέσα στη ζάλη αυτού του αστείου παραλογισμού.
H τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι στις αθώες νέες γενεές που έρχονται. Zούμε τη ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους. Ένα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του. H λύπη μου γι’ αυτό το έγκλημα με σκοτώνει…».
Με την ανάγνωση της επιστολής που άφησε στην κόρη του, ο σύγχρονος φιλόσοφος Δημήτρης Λιαντίνης, λίγο πριν πάρει τον δρόμο για την πλαγιά του Ταΰγετου, όπου είχε επιλέξει ν’ αποχωριστεί απ’ τη ζωή, ξεκίνησε εκδήλωση αφιερωμένη σ’ εκείνον, που πραγματοποιήθηκε, το απόγευμα της Κυριακής στο Συνεδριακό Κέντρο Θήβας, από τον Σύλλογο Πολιτιστικής Ανάπτυξης Θήβας «ΛΑΪΟ».
Ο Δημήτρης Λιαντίνης, Νιοκολακάκος ήταν το επίθετό του, που άλλαξε για να τιμήσει το χωριό του Λιαντίνα Λακωνίας, υπηρέτησε, για δυο χρόνια στο Γυμνάσιο των Θεσπιών..
Με αυτή την φιλοσοφία του θανάτου, που πάντα σημείωνε στον πίνακα, τον θυμάται ο μαθητής του και σήμερα Αντιπεριφερειάρχη Γ. Μουλκιώτη, εξιστορώντας διάφορα περιστατικά με τον καθηγητή του, ο οποίος μάλιστα ήταν εκείνος που τον ώθησε στην Νομική, καθώς άλλες ήταν οι επιλογές του τους δύσκολους εκείνους καιρούς 1973 – 1975..
Ο Δημήτρης Λιαντίνης ήταν συγγραφέας εννέα βιβλίων με φιλοσοφικό και παιδαγωγικό περιεχόμενο, που ανέλυσε ο Ηλίας Αναγνώστου, στα χέρια του οποίου βρίσκεται μεγάλο μέρος των αρχείων του φιλοσόφου …
Την 1η Ιουνίου 1998 ο Δ. Λιαντίνης εξαφανίστηκε αφήνοντας το γράμμα προς την κόρη του, στο οποίο δήλωνε πως είχε αποφασίσει «να αφανισθεί αυτοθέλητα», όπως χαρακτηριστικά έγραφε και η υπόθεση της εξαφάνισής του απασχόλησε την κοινή γνώμη, λόγω ιδιαίτερης προβολής από τα ΜΜΕ.
Τον Ιούλιο του 2005 ο συγγενής του Παναγιώτης Νικολακάκος οδήγησε την κόρη του Λιαντίνη σε μία σπηλιά του Ταϋγέτου, όπου μέσα κείτονταν ο ίδιος και μετά την ανεύρεση του σκελετού, έγιναν ιατροδικαστικές εξετάσεις που κατέληξαν με απόλυτη βεβαιότητα ότι ο νεκρός ήταν ο φιλόσοφος, όμως άφησαν αναπάντητο τον τρόπο που πέθανε, καθώς στις τοξικολογικές εξετάσεις δεν βρέθηκε κάποια ουσία που να επιφέρει τον θάνατο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου