Από τη Μέση στην Ύστερη Εποχή Χαλκού: Μια Οικοτεχνική Δραστηριότητα στον Βοιωτικό Ορχομενό

Ανάμεσα στο αρχαιολογικό υλικό από τους οικισμούς της Μέσης Εποχής του Χαλκού στην Ηπειρωτική Ελλάδα απαντά συχνά ένας ιδιαίτερος τύπος πήλινων μικροευρημάτων που είθισται να χαρακτηρίζονται στη βιβλιογραφία ως «χάντρες». Η χρήση τους είναι αινιγματική και μόνο υποθέσεις μπορούν να γίνουν σχετικά με αυτή.

Η κατασκευή τους, ωστόσο, φαίνεται πως αποτελούσε μια από τις συνήθεις και καθημερινές οικοτεχνικές δραστηριότητες της εποχής αυτής.

Τη συγκεκριμένη δραστηριότητα θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε με αφορμή ένα πρόσφατο εύρημα από τον βοιωτικό Ορχομενό.

Η ανασκαφή στον Ορχομενό

Σε ανασκαφική έρευνα, σωστικού χαρακτήρα, στη θέση «Πάρκο» Ορχομενού, ανατολικά και εγγύτατα του θολωτού τάφου του Μινύου και μεταξύ αυτού και του βυζαντινού ναού της Παναγίας Σκριπούς, αποκαλύφθηκαν οικοδομικά λείψανα που χρονολογούνται στους ΥΕ ΙΙΙΑ2 και ΥΕ ΙΙΙΒ/Γ χρόνους.

Η θεμελίωση των τοίχων διατάραξε παλαιότερα στρώματα με αποτέλεσμα μαζί με τη μυκηναϊκή κεραμεική να ανευρίσκονται και όστρακα των ΜΕ και πρώιμων μυκηναϊκών χρόνων (εγχάρακτα και μη τεφρά μινύεια, αμαυρόχρωμα-δίχρωμα, στιλβωμένα κ.α.) (εικ.1). Το γεγονός αυτό αλλά και ο εντοπισμός παλαιότερων φάσεων που δεν έχει σταθεί δυνατό να διερευνηθούν μέχρι σήμερα υποδηλώνουν ότι ο οικισμός των ΜΕ και των πρώιμων μυκηναϊκών χρόνων εκτεινόταν και στο πεδινό έδαφος, στις υπώρειες του γειτονικού λόφου...

Η συνέχεια στα ΘΕΣΠΙΑΚΑ Ιστορικά.