Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, άρχισε το ταξίδι της σε καιρούς δύσκολους πριν 19 μήνες με το ιδρυτικό της συνέδριο και πολύ γρήγορα κατέκτησε την καρδιά και το μυαλό πολλών και ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον. Όχι το μέλλον του κόμματος απλά, αλλά του ευρύτερου χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού που συνδέεται άρρηκτα με το μέλλον του τόπου.
Ο τόπος αυτός θα ζήσει και πέρα απ’ τα μνημόνια.Η 6η Μαΐου δεν θα είναι η συντέλεια του κόσμου όπως προσπαθούν να τρομοκρατήσουν το λαό τα δύο κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επειδή τα ίδια είναι τρομοκρατημένα από τα χαμηλά ποσοστά τους. Αντίθετα η 6η Μαΐου μπορεί να γίνει η αφετηρία για θετικές εξελίξεις στο πολιτικό μας σύστημα. Στην επίτευξη αυτού του στόχου θα θέσει όλες της τις δυνάμεις μετά τις εκλογές η ΔΗΜΑΡ. Η ΔΗΜΑΡ έχει τις ρίζες της στην ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Εμπλουτίστηκε και με άλλες δυνάμεις που έχουν αναφορά στο Δημοκρατικό Σοσιαλισμό και την Πολιτική Οικολογία. Είναι ένα κόμμα που οι εργαζόμενοι, οι πολίτες γενικότερα το χρειάζονται ισχυρό για να συνενώνει τις προοδευτικές δυνάμεις ώστε να γίνει πράξη η Κυβερνώσα Αριστερά.
Οι Βενιζέλος Σαμαράς έθεσαν και θέτουν ερωτήματα-διλήμματα της μορφής Ευρώπη ή χάος, αυτοδυναμία ή χάος, συγκυβέρνηση ή χάος. Υπάρχει άλλη εναλλακτική πρόταση εξουσίας; Ταυτόχρονα μας κουνούν θρασύτατα το δάκτυλο, αυτοί, οι αρχιτέκτονες του χάους ότι δεν αναλαμβάνουμε το μερτικό των ευθυνών που μας αναλογεί ως Αριστερά. Μπαίνουμε λοιπόν στον πειρασμό να απαντήσουμε με τους στίχους του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη «φοβούμαι τους ανθρώπους που με καταλερωμένη τη φωλιά τους πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου». Τους ζητάμε λοιπόν να κατεβάσουν το δάκτυλο που μας κουνούν γιατί δεν μπορούν να δώσουν μαθήματα υπευθυνότητας στη ΔΗΜΑΡ.
Ο κύριος Βενιζέλος θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός γιατί είναι αυτός που εξαπέστειλε την τρόικα για να εκλιπαρεί μετά να επιστρέψει. Είναι αυτός που τη Δευτέρα ήταν ένθερμος υποστηρικτής της πρότασης Παπανδρέου για δημοψήφισμα και την Πέμπτη με την ίδια ευκολία και εξίσου πλούσια επιχειρηματολογία την αποκήρυξε. Είναι αυτός που πέντε φορές διαβεβαίωνε ότι μπήκε πάτος στο βαρέλι για να αποδειχτεί ότι το βαρέλι είναι ακόμα χωρίς πάτο και προαναγγέλλονται νέα μέτρα τον Ιούνιο. Εμείς καταψηφίσαμε το μνημόνιο το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και τη δανειακή σύμβαση γιατί βυθίζουν τη χώρα στην ύφεση και με μια ομοβροντία μέτρων χωρίς τέλος εξουθενώνουν τα λαϊκά στρώματα και τη μεσαία τάξη. Ταυτόχρονα όμως με την ψήφο μας και τις προτάσεις μας στηρίξαμε και προωθήσαμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, την περιστολή της φαρμακευτικής δαπάνης και τον εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα. Το δικό μας ΟΧΙ στο μνημόνιο είναι ένα Ευρωπαϊκό όχι. Αθροίζεται με το όχι ενός ευρύτατου φάσματος δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Συμπίπτει με την κριτική του Φρανσουά Ολάντ, του Κον Μπεντίτ, του Σουλτς , του Σβόμποντα και άλλων επιφανών ευρωπαϊστών.
Η σταθερή μας στάση απέναντι στην αντίληψη του μονόδρομου και της παθητική αποδοχής των αντιλαϊκών και αντιαναπτυξιακών μέτρων ενισχύει και δεν αποδυναμώνει τη θέση της χώρας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη και την ίδια στιγμή προστατεύει τα συμφέροντα των εργαζομένων. Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή αριστερή θέση. Και δεν υπάρχει πιο αντιευρωπαϊκή πολιτική από αυτήν που ταυτίζει στη συνείδηση των πολιτών την Ευρώπη με την πολιτική της τρόικας και των εντολοδόχων της. Αυτή η αντίληψη είναι που τρέφει τα αντιδημοκρατικά άκρα και τους νεοναζίστες. Είναι τέτοια η απόγνωση των λαϊκών στρωμάτων από την επιβολή των μέτρων ώστε ένα τμήμα τους μπαίνει εύκολα στον πειρασμό να στραφεί προς αντικοινοβουλευτικές και αντιδημοκρατικές φωνές. Είναι εξοργιστικό αυτοί που έχουν την κύρια ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση να ζητάνε να ψηφιστούν για να εφαρμόσουν την ίδια πολιτική. Την ίδια στιγμή προβάλουν ως φόβητρο τα αποτελέσματα της πολιτικής τους. Εμείς είμαστε ευρωπαϊστές και αριστεροί και ο δρόμος που έχει πάρει η Ευρώπη με την ηγεσία Μέρκελ Σαρκοζί δεν μας αρέσει και θα αγωνιστούμε για να αλλάξει. Γιατί αν δεν αλλάξει θα διαβρωθεί παραπέρα η ήδη κλονισμένη εμπιστοσύνη των λαών της Ευρώπης προς το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Η δική μας σταθερή και αμετάβλητη κατεύθυνση της πολιτικής μας είναι μέσα στην Ευρώπη και το ευρώ με την κοινωνία όρθια. Η λύση δεν είναι η στάση πληρωμών που εισηγούνται ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, λαϊκή δεξιά και ακροδεξιά, που θα οδηγήσει στη χρεοκοπία και την επιστροφή στη δραχμή. Η δυναμική των πραγμάτων, η αλλαγή των συσχετισμών στην Ευρώπη, η ογκούμενη αντίθεση στο νεοφιλελευθερισμό θα επιβάλει σταδιακά την επαναδιαπραγμάτευση. Αυτός είναι ο τρίτος δρόμος που εμείς προτείνουμε. Αγώνας λοιπόν εντός της Ευρωζώνης για τη τροποποίηση της σύμβασης.
Η πρόταση μας διασφαλίζει την παραμονή της χώρας μας στην Ευρωζώνη και ταυτόχρονα δημιουργεί δυνατότητες και ελπίδα για μια έξοδο από το τούνελ των αλλεπάλληλων αντιλαϊκών μέτρων. Η ΔΗΜΑΡ είναι έτοιμη να αξιοποιήσει τη δύναμη που θα της δώσει ο λαός για παρέμβαση στις μετεκλογικές διαδικασίες είτε από θέσεις προγραμματικής αντιπολίτευσης είτε από θέσεις συμμετοχής σε κυβερνήσεις συνεργασίας. Αποδεχόμαστε δηλαδή την πρόκληση για μια κυβερνώσα αριστερά. Και δεν είμαστε αδιάφοροι απέναντι στο πρόβλημα της διακυβέρνησης της χώρας. Αντιθέτως είμαστε ανοιχτοί σε συνεργασίες που όμως θα υπηρετούν την αλλαγή των πολιτικών και όχι ευκαιριακές συμπράξεις για τη νομή της εξουσίας ή τη συνέχιση με άλλο τρόπο των ίδιων πολιτικών.
Οι προϋποθέσεις που θέτουμε είναι:
1.Σύμπτωση σε προοδευτικό πρόγραμμα.
2.Φερέγγυες πολιτικές και αξιόπιστα πρόσωπα για την εφαρμογή του. Την πρότασή μας αυτή την απευθύνουμε σε όλες τις δυνάμεις του προοδευτικού χώρου και την στηρίζουμε σε μια πολύ συγκεκριμένη πολιτική και προγραμματική βάση που περιλαμβάνει:
1.Συμμετοχή στην ευρωζώνη και το ευρώ.
2. Δέσμευση για σταδιακή απαγκίστρωση από τους επαχθείς, για τους εργαζόμενους και τους πολίτες, όρους του μνημονίου.
Κοντολογίς είτε από θέση προγραμματικής αντιπολίτευσης είτε από θέση κυβέρνησης θα προωθήσουμε το πρόγραμμα και θα επικεντρώσουμε τις προσπάθειές μας: -Στην άρση της μείωσης της αμοιβής εργασίας και της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων. -Στη διαμόρφωση ενός ειδικού αναπτυξιακού προγράμματος ώστε να καταστεί δυνατή η αντιμετώπιση της ύφεσης. Τέλος θα θέλαμε να θίξουμε δύο ζητήματα.
1.Το θέμα της ασφάλειας που αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα του πολίτη. Κυρίως των φτωχών και ανυπεράσπιστων γιατί τα προνομιούχα στρώματα έχουν συνήθως τον τρόπο να αυτοπροστατεύονται ακόμα και αν η αστυνομία απουσιάζει από τη γειτονιά τους. Στον Άγιο Παντελεήμονα, στη Κυψέλη και σε άλλες συνοικίες αν απουσιάζει το κράτος, ο πολίτης είναι ανυπεράσπιστος, αισθάνεται ταπεινωμένος και είναι ευάλωτος στον πειρασμό του εξτρεμισμού της ακροδεξιάς, ιδίως όταν αυτή εμφανίζεται με την προβιά του προστάτη ενώ το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να διαποτίσει συνειδήσεις με φυλετικό μίσος και το μίσος προς τη δημοκρατία.. Εμείς θέλουμε το κράτος να είναι συνεχώς παρόν στις φτωχογειτονιές και τις υποβαθμισμένες συνοικίες, να καταπολεμά το έγκλημα, τις συμμορίες ημεδαπών και αλλοδαπών, τα ναρκωτικά, τη σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών και παιδιών, γενικά την παραβατικότητα.
2. Το μεταναστευτικό ζήτημα. Αναφερόμαστε στους μετανάστες χωρίς χαρτιά τους λεγόμενους παράνομους μετανάστες .Είναι ένα σοβαρό πρόβλημα. Η Ελλάδα δεν μπορεί να υποδεχθεί όλους τους κολασμένους του τρίτου κόσμου. Πρέπει όμως να αποδεχθεί το μερίδιο που της αναλογεί .Το μερίδιο αυτό το έχουμε υπερβεί με αποτέλεσμα να απειλείται η κοινωνική συνοχή. Λύση μαγική δεν υπάρχει στο πρόβλημα και. όσοι νομίζουν ότι τη βρήκαν θα τους θυμίσουμε τη δήλωση του Ολαντ για αντίστοιχες πρωτοβουλίες του Σαρκοζί: «Αυτές οι πρωτοβουλίες αποσκοπούν όχι να πιάσουν τον παράνομο μετανάστη αλλά να αδράξουν το ψηφοφόρο». Εμείς θεωρούμε ότι χρειάζεται να αναθεωρηθεί το Δουβλίνο2 με άμεση επαναπροώθηση όσων δεν δικαιούνται πολιτικό άσυλο. Στον αντίποδα οι νόμιμοι μετανάστες πρέπει να έχουν όλα τα δικαιώματα που τους παρέχει ο νόμος.
Ελάτε μαζί μας να ενώσουμε τις δυνάμεις μας. Να γίνουμε πιο δυνατοί. Οι εκλογές στις 6 Μαΐου είναι η αρχή. Ελάτε μαζί μας για να πάμε τη χώρα μπροστά με την κοινωνία όρθια.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΒΟΙΩΤΙΑΣ
