Συζήτηση για την ενδοοικογενειακή βία

Διάλεξη με θέμα «Ενδοοικoγενειακή βία» διοργάνωσε την περασμένη Τετάρτη το παράρτημα Βοιωτίας του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών (Ε.ΣΥ.Ν) στα γραφεία του στην αίθουσα «Μαίρη Τσιροπούλα» με ομιλητές τον κοινωνιολόγο και επιστημονικό υπεύθυνο του Κέντρου Πρόληψης Βοιωτίας Αργύρη Σκόνδρα και την ψυχοθεραπεύτρια ομάδας και κοινωνικής εργασίας Γιούλη Λιανού.

Όπως σημείωσαν οι ομιλητές με τον όρο της ενδο-οικογενειακής βίας περιγράφουμε κάθε μορφή βίας (σωματική, ψυχολογική, σεξουαλική) που ασκείται σε βάρος μέλους μιας οικογένειας. Ο όρος «οικογένεια» αφορά όχι μόνο την «πυρηνική οικογένεια» (μαμά, μπαμπάς, παιδιά)αλλά την οικογένεια με τη διευρυμένη της μορφή (παππούδες, συγγενείς εξ αγχιστείας κλπ).

Οι μορφές εκδήλωσης της βίας σε μια οικογένεια μπορεί να είναι:

• Βία μεταξύ των συζύγων – συντρόφων (συνήθως από την πλευρά του άνδρα προς τη γυναίκα, χωρίς να αποκλείεται και το αντίθετο. Στη δεύτερη περίπτωση απαντάται κυρίως σε ανθρώπους χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου, όταν ο άνδρας δεν εργάζεται και είναι εξαρτημένος από τη γυναίκα, όταν υπάρχει μεγάλη διαφορά ηλικίας μεταξύ των συζύγων κλπ)

• Βία του ενός ή και των δύο γονέων προς το παιδί

• Βία μεταξύ των αδελφών

• Βία από τους εφήβους προς τους γονείς τους (στην περίπτωση αυτή συνήθως υποβόσκει η χρήση ουσιών) και από τα ενήλικα «παιδιά» προς τους ηλικιωμένους γονείς τους, κυρίως όταν υπάρχουν και προβλήματα υγείας (κατάκοιτοι, ανήμποροι γονείς)

Η βία που ασκείται μπορεί να είναι σωματική, συναισθηματική ή ψυχολογική που χωρίζεται σε λεκτική ( φωνές, απειλές, βρισιές, υποτιμητικοί σχολιασμοί) και σε μη λεκτική (ειρωνεία, έντονα απαξιωτικά βλέμματα, απαξιωτικοί μορφασμοί κ.α), σεξουαλική κακοποίηση, βιασμοί και παραμέληση (αφορά κυρίως σε παιδιά και ηλικιωμένους) όπου δεν καλύπτονται οι βασικές βιοτικές ανάγκες των υπό προστασία μελών.

Όσον αφορά στη βία μεταξύ των συζύγων στους τρόπους αντιμετώπισης συμπεριλαμβάνεται η αναγνώριση και η αποδοχή του προβλήματος, η αναζήτηση υποστήριξης, η ενημέρωση των αρμόδιων αρχών και η βοήθεια από τις υποστηρικτικές υπηρεσίες.

Σχετικά με την βία σε βάρος των παιδιών συνήθως οι γονείς την χρησιμοποιούν για να επιβληθούν (πειθαρχία), για να ξεπεράσουν δυσκολίες που προκύπτουν από τις απαιτήσεις του ρόλου τους ως γονείς, επειδή οι ίδιοι έχουν γίνει αποδέκτες της βίας (ως παιδιά ή ως ενήλικες π.χ γυναίκα που κακοποιείται από τον άνδρα της) αλλά και επειδή αισθάνονται μόνοι και ανήμποροι (αποδίδουν τα «κακώς κείμενα» της ζωής τους στην ύπαρξη των παιδιών).

Συνέπειες της βίας στον ψυχισμό του παιδιού είναι η κακή εικόνα εαυτού, η αδυναμία να διαχειριστεί με υγιή τρόπο τα συναισθήματα που του προκαλούν δυσφορία, η αδυναμία να εμπιστευθεί τους άλλους (ειδικά τους ενήλικες), η απομόνωση ενώ μπορεί να τοποθετήσουν πολύ εύκολα τον εαυτό τους στη θέση του θύτη ή του θύματος (ως παιδιά και ως κατοπινοί ενήλικες)

Στους τρόπους αντιμετώπισης είναι η αποδοχή του προβλήματος, η δημιουργία ενός περιβάλλοντος ασφάλειας ώστε το παιδί να εκφραστεί για αυτό που βιώνει, επίσης του υπενθυμίζουμε διαρκώς ότι εκείνο δε φταίει που του συμπεριφέρονται έτσι οι ενήλικες ενώ πρέπει ακόμα να απευθυνόμαστε στις αρμόδιες αρχές και στις υποστηρικτικές υπηρεσίες.

Πηγή: Tabloid.gr