Φίλοι και
φίλες
Εργαζόμενοι, απολυμένοι και
αυτοαπασχολούμενοι που προδοθήκατε από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του
Καρατζαφέρη, από την πολιτική των κομμάτων τους υπέρ
των μεγάλων
επιχειρηματικών ομίλων.
Μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τις
εκλογές της 6ης Μαΐου. Μια εκλογική αναμέτρηση που το
αποτέλεσμά της ή θα ανοίξει μια προοπτική με τον λαό πρωταγωνιστή από τις 7 Μάη,
ή θα μεγαλώσει τις αυταπάτες και τον αποπροσανατολισμό του.
Θέλουμε να κρατήσετε στο μυαλό σας
τον απαράδεκτο αποκλεισμό των εκπροσώπων του Κ.Κ.Ε. από τα κανάλια, τη
διαστρέβλωση των θέσεών του. Μια εβδομάδα πριν την προκήρυξη των εκλογών, από
τους 182 εκπροσώπους πολιτικών κομμάτων, μόλις 1 του Κ.Κ.Ε. Την εβδομάδα μετά το
ΠΑΣΧΑ, από τουσ 91, 4 από το Κ.Κ.Ε. Να κρατήσετε καλά, ότι πέρα από τον
αποκλεισμό του Κ.Κ.Ε., είναι αποκλεισμένα τα προβλήματα του λαού και η διέξοδος
σε όφελός του.
Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, οι νεκροθάφτες
μας δηλαδή, έχουν σίγουρη θέση, μαζί με διάφορους άλλους που έφυγαν μόλις χτες
από τα δύο κόμματα, παίρνοντας μαζί και την βουλευτική καρέκλα τους. Συζητάνε με
καλοπληρωμένους καθηγητάδες για το χρέος, τον κίνδυνο ακυβερνησίας, τον κίνδυνο
αφανισμού μας έξω από την ΕΕ. Ο λαός λένε θα πεινάσει αν δεν μας στηρίξει, θα
κοπούνε συντάξεις, θα γεμίσουμε ανέργους.
Ε λοιπόν στα κανάλια μπορούν να κρύβουν την αλήθεια, να θολώνουν
τη διέξοδο. Στα εργοστάσια όμως, στις λαϊκές γειτονιές, στα σχολεία μέσα ήδη
πεινάμε, η ανεργία θερίζει, οι συνταξιούχοι και αυταπασχολούμενοι δεν έχουν για
τα φάρμακα. Και πρώτοι υπεύθυνοι είναι το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ. Είναι τόσο τραγικοί
που μαλώνουν σαν τα κοκόρια, τη στιγμή που τρεις εβδομάδες πριν
συγκυβερνούσανε.
Όντως διαφωνούν σε κάποια θέματα. Να
κόψουν τον 13ο και 14ο μισθό ή να πάνε σε οριζόντιες περικοπές. Να μειώσουν το
φορολογικό συντελεστή των βιομηχάνων, ή να τους χαρίσουν τις εργοδοτικές
εισφορές. Εν ολίγοις, διαφωνούν αν θα μας σφάξουν με μαχαίρι ή με
φαλτσέτα.
Είναι κόμματα αδίστακτα, ταγμένοι
υπηρέτες των μονοπωλίων, της ΕΕ. Με τα χειρότερα και πιο εκβιαστικά διλήμματα
προσπαθούν να πείσουν τα εργατικά λαϊκά στρώματα ότι η πτώχευσή τους για τα
κέρδη ορισμένων ομίλων είναι μονόδρομος.
Όχι, τα 190 καθαρά 4ωρο και 410
καθαρά στο 8ωρο για τους νέους κάτω των 25 δεν είναι μονόδρομος. Ούτε τα μέτρα
που έχουν στο συρτάρι για τον Ιούνιο.
Το Κ.Κ.Ε. απευθύνεται στους
εργαζόμενους και τους λέει. Ο κάθε άνθρωπος του μεροκάματου πρέπει να βάλει κάτω
την πείρα που έχει ο ίδιος τα τελευταία 20 χρόνια, ώστε να βγάλει πολύτιμα
συμπεράσματα, μπροστά στην κάλπη.
Πιπιλάνε όλη μέρα ότι το Κ.Κ.Ε.
θέλει πάντα να λέει όχι, να είναι κόμμα διαμαρτυρίας. Όμως η διαφορά του Κ.Κ.Ε.
με τα υπόλοιπα κόμματα δεν είναι αυτή, καμία σχέση δεν έχει με αυτά.
Όταν το ‘92 ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ
πανηγύριζαν για την συνθήκη του Μάαστριχτ, ότι θα φάμε με χρυσά κουτάλια, μόνο
το Κ.Κ.Ε. προειδοποίησε το λαό, ότι η ΕΕ είναι ένωση λύκων, που ο καθένας και
όλοι μαζί δυναστεύουν τους εργαζόμενους. Η σημερινή κατάσταση που βιώνουμε είναι
η πεμπτουσία των ελευθεριών του κεφαλαίου, των εργαζομένων, των
υπηρεσιών.
Όταν το ΄93 ο Σιούφας, το ΄99 ο
Ρέππας, το
2008 η Πετραλιά ξήλωναν
λίγο λίγο το ασφαλιστικό, το Κ.Κ.Ε. ήταν το μόνο που οργάνωσε την πάλη των
εργατών με συνέπεια, ενάντια στη διάλυση της Ασφάλισης.
Όταν το 1999 η Ελλάδα μπήκε στο
ευρώ, όλοι πλην του Κ.Κ.Ε. βλογάγανε τα γένια τους. Εμείς ενημερώσαμε ότι πάμε
σε μισθούς Ελλάδας και τιμές Γερμανίας.
Γιατί τα λέμε αυτά, να δείξουμε ότι
έχουμε μαντικές ικανότητες; Όχι, απλά όμως πολύ θα ήθελαν οι βιομήχανοι, οι
τραπεζίτες να μας έχουν στο χέρι. Είναι μεγάλος ο καημός τους που δε βάζουμε
νερό στο κρασί μας, που δε βάζουμε και εμείς πλάτη στην κοροϊδία και τον
αποπροσανατολισμό του λαού.
Που είμαστε συνεπείς και
ανυποχώρητοι υπερασπιστές των συμφερόντων της εργατικής τάξης
και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Επίμονοι οργανωτές της
πάλης τους.
Οι εργαζόμενοι όμως κέρδισαν ή
έχασαν από την στάση μας; Μόνο ένα λέμε. Ας σκεφτεί ένας βιομηχανικός εργάτης
ποια θα ήταν η κατάσταση αν δεν υπήρχε το Π.Α.ΜΕ., που όλοι, πράσινοι, μπλε και
ροζ συνδικαλιστές το λοιδορούσαν ότι διασπά το εργατικό κίνημα. Τι
θα γινόταν αν πέρα από τις πουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και
των Εργατικών Κέντρων δεν υπήρχε τίποτε άλλο;
Την προηγούμενη περίοδο αναπτύχθηκαν
αντιστάσεις, κρατήθηκαν συνειδήσεις. Μόνο τα 2 τελευταία χρόνια έγιναν πάνω
από 20 πανεργατικές απεργίες. Αυτό δε
μπορούν να το χωνέψουν οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές. Για το λόγο
αυτό και τα κόμματά τους λένε και ξαναλένε. Η ελληνική οικονομία είχε παθογένειες, χαμηλή
ανταγωνιστικότητα, συντεχνίες. Συντεχνίες που ο ταξιτζής και ο φορτηγατζής είχε
ένα εισόδημα. Και από την άλλη καταστροφή η κάθε κινητοποίηση. Δεν υπάρχει
στρώμα στο λαό που να μην το λοιδόρησαν. Ο καημός τους είναι που δεν πήραν
αυτά τα βάρβαρα μέτρα πριν 10 και 15 χρόνια.
Φίλοι και φίλες
Ότι πρωτοστατήσαμε στην αντίσταση
και αντεπίθεση του λαού σημαίνει ότι δεν έχουμε πρόταση εξουσίας, ή ότι δε
θέλουμε να κυβερνήσουμε;
Κοιτάξτε να δείτε. Δεν υπάρχει άλλο
κόμμα στην Ελλάδα που να έχει τόσο συγκεκριμένες θέσεις για την εξουσία και την
οικονομία όσο το Κ.Κ.Ε. Για την εξουσία και την οικονομία όμως του λαού, όχι με
το λαό στις αλυσίδες.
Βροντοφωνάξαμε ότι η Ελλάδα, ειδικά
η περιοχή μας έχει τεράστιες αναπτυξιακές δυνατότητες.
Υπάρχουν επιχειρήσεις στρατηγικής
σημασίας. Η ΠΕΣΙΝΕ, η ΛΑΡΚΟ, τα εργοστάσια μετάλλου των Οινοφύτων, η ΕΑΒ, οι
επιχειρήσεις χημικής βιομηχανίας, δεκάδες εταιρίες τροφίμων. Όλες αυτές παράγουν
πλούτο από το μόχθο του λαού. Χιλιάδες εργάτες στο μεροκάματο πείνας, ώστε οι
μεγαλομέτοχοι να θησαυρίζουν δις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Όμιλοι που
ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο σε βάρος εργατών
και καταναλωτών.
Αυτές τις μεγάλες παραγωγικές και
άλλες μονάδες θέλουμε να γίνουν κοινωνική λαϊκή περιουσία. Να λειτουργούν
σχεδιασμένα ανά κλάδο, σε συντονισμό, ώστε να εξυπηρετούνται οι λαϊκές ανάγκες.
Να παράγουν φτηνά και ποιοτικά προϊόντα.
Με βάση αυτή την ισόρροπη ανάπτυξη
να λειτουργεί η δωρεάν παιδεία, υγεία, πρόνοια, αθλητισμός,
πολιτισμός.
Στην αγροτική οικονομία, για ποιο
λόγο η Ελλάδα από εξαγωγική χώρα να εισάγει 2 δις ευρώ το χρόνο; Προτείνουμε τη
λειτουργία παραγωγικών συνεταιρισμών, μαζί με ενιαίες λαϊκές
επιχειρήσεις παραγωγής μηχανημάτων, σπόρων και πρώτων υλών. Την ταυτόχρονη κατάργηση των
μεσαζόντων.
Αυτά προϋποθέτουν ένα πράγμα. Να φύγει από τη μέση το
κέρδος, συγκεκριμένα να καταργηθεί η αντίθεση : η πλειοψηφία να παράγει και μια
χούφτα παράσιτα να καρπώνονται τον πλούτο.
Στην πρόταση του Κ.Κ.Ε., η εξουσία
βασίζεται στο λαό, με επίκεντρο το χώρο εργασίας. Οι αντιπρόσωποι του λαού είναι
οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, όχι μεγαλογιατροί και μεγαλοδικηγόροι. Ελέγχονται
καθημερινά από όσους τους εκλέγουν.
Φυσικά η εξουσία αυτή προϋποθέτει την αποδέσμευση της Ελλάδας από την
ΕΕ. Άλλος φιλολαϊκός δρόμος δεν υπάρχει. Θα είμαστε καταδικασμένοι να
καλλιεργούμε αλόη, στέβια αντί για στάρι, οπωρολαχανικά και μπαμπάκια. Εταιρίες
στρατηγικής σημασίας όπως η ΕΑΒ, τα Ναυπηγεία θα είναι αναγκασμένα να
υπολειτουργούν. Η ΔΕΗ θα αγοράζει από τον Μυτηλιναίο ρεύμα με
8 λεπτά, τη στιγμή που το
πουλάει 35. Τα νοικοκυριά θα χρυσοπληρώνουν
τέλος ΑΠΕ για τους ιδιώτες των
ανεμογεννητριών.
Αυτή η εξουσία σημαίνει ένα πράγμα.
Ότι ο λαός θα έχει τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του. Μπορεί πραγματικά να
διαγράψει μονομερώς το χρέος, να απαλλαγεί από τον βραχνά του. Γιατί θα έχουν
φύγει από τη μέση, εκτός των άλλων και οι ντόπιοι τραπεζίτες, που έχουν το μισό
σχεδόν χρέος.
Η πρόταση διεξόδου του Κ.Κ.Ε. είναι
δύσκολη, και απαιτεί θυσίες. Όμως θυσίες για το όφελός του και όχι θυσίες για τα
μονοπώλια, όπως κάνουμε τώρα. Δίνει απαντήσεις γιατί στοχεύει στη ρίζα του
προβλήματος.
Λαός ελεύθερος είναι ο λαός που έχει
ανατρέψει τους αφέντες του, είναι κύριος στον τόπο του. Αυτό είναι πατριωτισμός
στο σήμερα.
Φίλοι και φίλες
Σκεφτείτε, κρίνετε αυστηρά τα
διάφορα αντιμνημονιακά κόμματα, που λένε ότι θα χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι
της Τρόικας, ενώ πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ, προσκυνάνε στους μεγάλους
ομίλους.
Σπέρνουν δεξιά και αριστερά
αυταπάτες ότι μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση μπορεί να εγγυηθεί έστω ένα εισόδημα,
χωρίς να τα βάλει με την ΕΕ, χωρίς να πειράξει τρίχα από τα μαλλιά των
βιομηχάνων.
Κρύβουν από το λαό ότι δεν είναι
απλά το μνημόνιο. Η ελληνική οικονομία δεσμεύεται από τις συνθήκες του
Μάαστριχτ, της Λισαβόνας, που όλοι τις στηρίζουν. Από τη δανειακή σύμβαση, η
οποία μας περνάει αλυσίδες για 30 χρόνια.
Ποιος εγγυάται ότι ο κύριος
Κουβέλης, ο κύριος Καμμένος, ο κύριος Τσίπρας δε θα κάνουν ότι και ο Σαμαράς
όταν η Τρόικα του βάλει το δίλλημα μέσα η έξω από το ευρώ.
Το ζήτημα δεν είναι απλά το
μνημόνιο. Τι θα πουν όταν οι βιομήχανοι τους ζητήσουν το απλό. Ότι οι Κινέζοι
και Βούλγαροι ανταγωνιστές τους δίνουν μισθούς 100 και 200 ευρώ, δε γίνεται στην
Ελλάδα να δίνουμε 600.
Κρύβουν από το λαό την αλήθεια. Όλοι
οι αντιμνημονιακοί πάνε χέρι-χέρι με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, εντοπίζοντας το
πρόβλημα στο χρέος, την κακοδιαχείρηση, τα λαμόγια.
Δε λένε, κράτη όπως η Ιταλία, οι
ΗΠΑ, γιατί έχουν αντίστοιχα προβλήματα. Γιατί παίρνουν τα ίδια μέτρα, αυτοί που
είναι σύγχρονα δυτικά κράτη, όπως τους αρέσει να λένε.
Φίλοι και φίλες
Το μνημόνιο και το χρέος είναι το
τσουνάμι. Ο σεισμός, το επίκεντρο είναι η κρίση. Η κρίση είναι στο DNA του καπιταλισμού, βγάζει στην
επιφάνεια τις πιο μεγάλες αντιθέσεις του.
Οι εργάτες να πεινάνε και η
πλουτοκρατία να έχει 600 δις στην Ελβετία. Σπίτια ξενοίκιαστα. Δεκάδες άστεγοι.
Η κρίση που περνάει η οικονομία από το 2008 είναι η σοβαρότερη απο το 1929. Θα
χειροτερεύσει και θα βαθύνει ακόμα περισσότερο.
Είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο πολέμου για
πετρέλαια.
Είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο διάσπασης της ΕΕ,
ανεξέλεγκτης
χρεοκοπίας.
Θα πηγαίνουμε από μέτρα σε μέτρα, ο πάτος του
βαρελιού βρίσκεται
στα επίπεδα της
Κίνας.
Οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες είναι
διατεθειμένοι να κάνουν τα πάντα. Να κλείσουν εργοστάσια να πάνε την ανεργία στο
Θεό, προκειμένου να συνεχίσουν την κερδοφορία τους.
Εύκολες λύσεις και σωτήρες δεν
υπάρχουν.
Να ξέρουν οι εργαζόμενοι, ο λαός της
περιοχής ότι οι προτάσεις συνεργασίας του Τσίπρα στηρίζονται σε ψέματα. Γιατί
είναι ψέμα, αντίκειται στον εκλογικό νόμο τόσο το
επιχείρημα για τις 50 έδρες bonus όσο και για τις 8
μονοεδρικές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δείξει την
φερεγγυότητά του χρόνια τώρα. Έχει βάλει πλάτη να περάσουν οι ελαστικές μορφές
απασχόλησης. Συνεργάζεται σε Δήμους και στο δικό μας με κομμάτια του
ΠΑΣΟΚ.
Πανηγύρισε για τη νίκη του
αντίστοιχου ΠΑΣΟΚ στη Γαλλία. Θα αλλάξει λέει ρότα η ΕΕ και θα γίνει φιλολαϊκή.
Τα ίδια λέει και ο Κουβέλης και ο Βενιζέλος.
Επιμένουν να συντηρούν το διαχωρισμό
δεξιά-αριστερά, να χωρίζουν τους εργάτες. Να καλούν σε τυφλές συνεργασίες
κορυφής, αλληθωρίζοντας στις έδρες και τις
καρέκλες.
Το ΚΚΕ μια χαρά συνεργάζεται με απλούς,
λαϊκούς ανθρώπους από όπου και αν προέρχονται, στις λαϊκές επιτροπές, στα
σωματεία.
Η διέξοδος για μας είναι στη συγκρότηση μιας πλατιάς λαϊκής
συμμαχίας. Οι εργάτες με τα σωματεία, οι ΕΒΕ με τους συλλόγους, οι αγρότες με
τις ενώσεις, η νεολαία να χτίσουν ένα πανίσχυρο λαϊκό Μέτωπο που θα βάλει
μπροστά τα συμφέροντά του, θα ανατρέψει την πλουτοκρατία και τα κόμματά
τους.
Σε αυτές τις συνθήκες, ο Σαμαράς
ζητάει μονοκομματική κυβέρνηση, ο Βενιζέλος να είναι πρώτο κόμμα. Δε λένε όμως
γιατί. Θέλουν μονοκομματική ο ένας και την πρωτιά ο άλλος για να τσακίσουν σαν
οδοστρωτήρας τον λαό από τις 7 Μάη. Να έχουν ισχυρή, νωπή λαϊκή εντολή για να
μας πετσοκόψουν.
Απευθυνόμαστε σε όσους προδόθηκαν
από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Ξεπεράστε αποφασιστικά τα εκβιαστικά
διλήμματα.
Μας πιπιλάνε ότι ‘‘πρέπει να
αποφύγουμε την ακυβερνησία, να έχουμε ισχυρή κυβέρνηση”.
Κυβέρνηση θα προκύψει, είναι όμως
βέβαιο ότι θα είναι μια κυβέρνηση αντιλαϊκή, μαύρη. Μια τέτοια κυβέρνηση πρέπει
να είναι ανίσχυρη, αυτό συμφέρει τους εργαζόμενους. Να είναι μπόσικη στις
πιέσεις και τη δράση του λαϊκού παράγοντα. Να έχει το φόβο του λαϊκού κινήματος
πριν κάθε της κίνηση.
Εκβιάζουν με το δίλημμα ευρώ ή
χάος.
Είτε με ευρώ είτε με δραχμή, ούτε η
ελληνική οικονομία, ούτε η ΕΕ έχει αποφύγει το ενδεχόμενο της ανεξέλεγκτης
χρεοκοπίας. Αρχικά κουρέψανε το 20%, τώρα το
50% και όλα είναι ανοιχτά. Δε μας λένε, αν η Γερμανία κρίνει ότι δεν τη συμφέρει
η ΕΕ των 27, μήπως δε θα πετάξει έξω τις χώρες του Νότου;
Χάος είναι η πολιτική τους, η
πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο λαός έχει τη δύναμη να αναπτύξει τις
δυνατότητες της χώρας μόνο έξω από τη λυκοσυμμαχία.
Γυρνάνε διάφορα πολιτικά στελέχη και
εκβιάζουν σε σπίτια, τάζουν ρουσφέτια.
Τι έχει μείνει να τάξουν; Θέσεις
εργασίας για ένα μήνα, για δύο, με 300 και 400 ευρώ.
Ο Βενιζέλος μιλάει για ανάπτυξη. Μα
είναι ο ίδιος που γέμισε τη χώρα με 1.5 εκατομμύριο ανέργους. Που έχει έτοιμες
150.000 απολύσεις στο Δημόσιο. ΜΕΤΑΔΙΔΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ
ΑΣΠΙΡΙΝΕΣ.
Καλούμε όσους εγκαταλείπουν το ΠΑΣΟΚ
και τη ΝΔ να προσπεράσουν τα κόμματα – εξαπτέρυγα των άλλων δύο. Να κοκκινίσουν
την κάλπη στις 6 Μάη.
ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ : η κυρίαρχη τάξη και τα
κόμματά της δεν πρόκειται να φοβηθεί ούτε τη θολούρα, ούτε κινήματα τύπου
πλατείας, που σκορπάνε σε μία νύχτα. Τρέμουν όμως το οργανωμένο, αποφασισμένο
λαϊκό κίνημα. Τρέμουν την ισχυροποίηση του Κ.Κ.Ε. Την ταύτιση της πολιτικής του
με τη σκέψη και τη δράση του λαού.
Στις 6 Μάη δε γίνεται να έρθουν τα
πάνω κάτω, και το λέμε από αίσθημα ευθύνης.
Μπορεί όμως να ανοίξει μία
προοπτική, με το λαό να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Είναι δυνατό ένα
πανίσχυρο ΚΚΕ να γείρει την πλάστιγγα υπέρ του λαϊκού, εργατικού κινήματος.
Χιλιάδες εργάτες, λαϊκοί άνθρωποι που φοβούνται να κινητοποιηθούν, να
οργανωθούν, θα αναθαρρήσουν, θα ξεφοβηθούν, θα καταλάβουν τη δύναμη που έχουν.
Θα απελευθερωθούν πλατιές λαϊκές δυνάμεις στον αγώνα για την ανατροπή των
μονοπωλίων, για τη Λαϊκή Εξουσία.
Ούτε μια εργατική – λαϊκή ψήφος
χαμένη.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ ΜΕ ΙΣΧΥΡΟ ΚΚΕ ΚΑΙ
ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΛΑΟ.
