Στα δικαστήρια της Θήβας παρέστησαν μαζικά στις 25 Ιούνη οι εργάτες της PLEXACO για να υποστηρίξουν την αγωγή τους εναντίον της εταιρίας εξαιτίας της μη καταβολής δεδουλευμένων 6 μηνών, ενώ οι ίδιοι βρίσκονται πλέον σε επίσχεση εργασίας.
Σε συμπαράσταση των εργαζομένων παραβρέθηκαν, ο Σωτήρης Παπαδημητρίου (ΕΕΚ), μέλος της πρωτοβουλίας για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών & μέλος του ΔΣ του ΕΚ Λιβαδειάς, ο Γιώργος Καβάλος (ΚΚΕ), πρόεδρος του κλαδικού σωματείου Σπάρτακος και μέλος του ΠΑΜΕ, ο Γιάννης Σταθάς, πρόεδρος του ΕΚ Λιβαδειάς και πρόσφατα εκλεγμένος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Βοιωτία. Όπως συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις, η δικάσιμος αναβλήθηκε, καθώς ο δικηγόρος της εταιρείας επικαλέστηκε την ύπαρξη ιδιώτη επενδυτή ο οποίος θα συμμετάσχει στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας και ο οποίος εντός της εβδομάδας θα προχωρήσει σε συγκεκριμένες προτάσεις που θα επιλύσουν τα προβλήματα βιωσιμότητας της επιχείρησης.
Η αναβολής αλλά και η φήμη περί επενδυτή, οδήγησαν τους παριστάμενους εργαζόμενους να πραγματοποιήσουν mini επιτόπια σύσκεψη με το δικηγόρο τους κο Τουλουμάκο (υποψήφιος βουλευτής Βοιωτίας του ΚΚΕ).
Το εργοστασιακό σωματείο των εργαζομένων, που έχει προσωρινό ΔΣ εξαιτίας της πρόσφατης σύστασής του, θέλησε να ενημερώσει και όσους παραβρέθηκαν για συμπαράσταση.
Η σύσκεψη, ο επενδυτής και η πτώχευση.
Στη mini σύσκεψη και σε αντίθεση με τις πληροφορίες που διοχετεύει η διοίκηση της εταιρείας, οι εργάτες έχουν να αντιμετωπίσουν περισσότερο το ενδεχόμενο της πτωχευτικής διαδικασίας, φαινόμενο σύνηθες από τη πλευρά των εργοδοτών προκειμένου να προστατευθούν από τους πιστωτές τους.
Το ενδεχόμενο της κατάθεσης αίτησης πτώχευσης, που μέχρι σήμερα δεν είχε διερευνηθεί από τους εργαζόμενους, θέτει επιπρόσθετα καθήκοντα, επιπλέον αυτών που έχουν αναλάβει οι εργαζόμενοι μέσω των νομικών τους παρεμβάσεων και το οποίο θέτει εν αμφιβόλλω τις διαδικασίες μέσα από τις οποίες θα υπάρξει ιδιώτης επενδυτής (όπως ισχυρίζεται η εργοδοσία), αν δηλαδή θα προκύψει πριν ή μετά την πτωχευτική διαδικασία, με ή χωρίς τους υφιστάμενους εργαζόμενους.
Από μόνο του αυτό το ενδεχόμενο θέτει το καθήκον στους εργαζόμενους να διασφαλίσουν ότι η παραγωγική μονάδα στα Οινόφυτα…υπάρχει, δηλαδή να διασφαλιστεί ο πάγιος εξοπλισμός, πρώτες ύλες ή έτοιμα προϊόντα.
Αυτό σημαίνει ότι παράλληλα με οποιαδήποτε νομική διαδικασία επιλεχθεί, η άμεση κινητοποίηση των εργαζομένων για την περιφρούρηση του εργοστασίου είναι ένα άμεσο καθήκον, καθώς όχι σε λίγες περιπτώσεις μηχανήματα αποξηλώνονται, νέες ανώνυμες εταιρείες δημιουργούνται σε χρόνο ρεκόρ και οι εργαζόμενοι μένουν με ένα κουφάρι στα χέρια τους και με ένα μουτζούρη στη τσέπη τους.
Η συνέχεια εδω
Σε συμπαράσταση των εργαζομένων παραβρέθηκαν, ο Σωτήρης Παπαδημητρίου (ΕΕΚ), μέλος της πρωτοβουλίας για Ανεξάρτητο Κέντρο Αγώνα Εργατών & μέλος του ΔΣ του ΕΚ Λιβαδειάς, ο Γιώργος Καβάλος (ΚΚΕ), πρόεδρος του κλαδικού σωματείου Σπάρτακος και μέλος του ΠΑΜΕ, ο Γιάννης Σταθάς, πρόεδρος του ΕΚ Λιβαδειάς και πρόσφατα εκλεγμένος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Βοιωτία. Όπως συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις, η δικάσιμος αναβλήθηκε, καθώς ο δικηγόρος της εταιρείας επικαλέστηκε την ύπαρξη ιδιώτη επενδυτή ο οποίος θα συμμετάσχει στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας και ο οποίος εντός της εβδομάδας θα προχωρήσει σε συγκεκριμένες προτάσεις που θα επιλύσουν τα προβλήματα βιωσιμότητας της επιχείρησης.
Η αναβολής αλλά και η φήμη περί επενδυτή, οδήγησαν τους παριστάμενους εργαζόμενους να πραγματοποιήσουν mini επιτόπια σύσκεψη με το δικηγόρο τους κο Τουλουμάκο (υποψήφιος βουλευτής Βοιωτίας του ΚΚΕ).
Το εργοστασιακό σωματείο των εργαζομένων, που έχει προσωρινό ΔΣ εξαιτίας της πρόσφατης σύστασής του, θέλησε να ενημερώσει και όσους παραβρέθηκαν για συμπαράσταση.
Η σύσκεψη, ο επενδυτής και η πτώχευση.
Στη mini σύσκεψη και σε αντίθεση με τις πληροφορίες που διοχετεύει η διοίκηση της εταιρείας, οι εργάτες έχουν να αντιμετωπίσουν περισσότερο το ενδεχόμενο της πτωχευτικής διαδικασίας, φαινόμενο σύνηθες από τη πλευρά των εργοδοτών προκειμένου να προστατευθούν από τους πιστωτές τους.
Το ενδεχόμενο της κατάθεσης αίτησης πτώχευσης, που μέχρι σήμερα δεν είχε διερευνηθεί από τους εργαζόμενους, θέτει επιπρόσθετα καθήκοντα, επιπλέον αυτών που έχουν αναλάβει οι εργαζόμενοι μέσω των νομικών τους παρεμβάσεων και το οποίο θέτει εν αμφιβόλλω τις διαδικασίες μέσα από τις οποίες θα υπάρξει ιδιώτης επενδυτής (όπως ισχυρίζεται η εργοδοσία), αν δηλαδή θα προκύψει πριν ή μετά την πτωχευτική διαδικασία, με ή χωρίς τους υφιστάμενους εργαζόμενους.
Από μόνο του αυτό το ενδεχόμενο θέτει το καθήκον στους εργαζόμενους να διασφαλίσουν ότι η παραγωγική μονάδα στα Οινόφυτα…υπάρχει, δηλαδή να διασφαλιστεί ο πάγιος εξοπλισμός, πρώτες ύλες ή έτοιμα προϊόντα.
Αυτό σημαίνει ότι παράλληλα με οποιαδήποτε νομική διαδικασία επιλεχθεί, η άμεση κινητοποίηση των εργαζομένων για την περιφρούρηση του εργοστασίου είναι ένα άμεσο καθήκον, καθώς όχι σε λίγες περιπτώσεις μηχανήματα αποξηλώνονται, νέες ανώνυμες εταιρείες δημιουργούνται σε χρόνο ρεκόρ και οι εργαζόμενοι μένουν με ένα κουφάρι στα χέρια τους και με ένα μουτζούρη στη τσέπη τους.
Η συνέχεια εδω