Η ποίηση και η ζωή
Δεν τελειώνει η ποίηση όπως κ’ ο ουρανός δεν τελειώνει. Όπως οι ώρες του Θεού κ’ οι στροφές του πλανήτη μας. Οι ανταύγειες της ζωής, διατηρούνε το σχήμα της μέσα στην ποίηση. Όσο θα πηγαίνει και θ’ άρχεται η θάλασσα, όσο γεννιούνται λουλούδια και χρώματα, όσο θα δίνουν οι άνθρωποι ένας στον άλλο το χέρι τους θα υπάρχει κ’ η ποίηση.
Η ποίηση γεννιέται μαζί τα πράγματα, μαζί με τον έρωτα, μαζί με τον πόνο. Παραδείγματος χάρη, πολλών μου σελίδων η ποίηση γεννήθηκε μαζί με τα μάτια μου.
ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ
Ο κόσμος και η ποίηση
Απλά πράγματα όλα. Η τάξη τους φροντισμένη απ’ το χέρι σου. Μια δέσμη από χρώματα στο βάζο του χρόνου.
Άλλωστε τι θαρρείς πως στο βάθος είναι η ποίηση;
Είναι η γύρη των πραγμάτων του σύμπαντος. Η γύρη σε πράξεις, η γύρη σε οδύνη σε φώς, σε χαρά, σε αλλαγές, σε πορεία, σε κίνηση.
Η ζωή κ’ η ψυχή σ’ ένα αιώνιο καθρέφτισμα στο χρόνο.
Τι νομίζεις λοιπόν κατά βάθος η ποίηση είναι μια ανθρώπινη καρδιά φορτωμένη όλο τον κόσμο.
«ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ»
ΣΥΛΛΟΓΟΣ «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ»
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΟΙΗΣΗΣ 21 ΜΑΡΤΙΟΥ
