Ο Ευαγγελιστής Λουκάς και η σορός του Στην περίπτωση του Ευαγγελιστή Λουκά αναφερόμαστε σε ένα άτομο που πέθανε πριν από 1.900 χρόνια. Απόγονοί του ή συγγενείς εξ αίματος δεν μπορούν να βρεθούν. Ούτε νεκροί συγγενείς υπάρχουν που να είναι γνωστό πού είναι ενταφιασμένοι ώστε να γίνει η γενετική διερεύνηση της ενδεχόμενης συγγενικής σχέσης του ευαγγελιστή με αυτούς. Πώς μπορεί να λυθεί το αίνιγμα που προέκυψε όταν προσφάτως αμφισβητήθηκε από ιστορικούς ότι η σορός του Ευαγγελιστή Λουκά στην Πάδοβα της Ιταλίας, όπου βρίσκεται από το 1177 μ.Χ., είναι πράγματι η σορός του Ευαγγελιστή Λουκά; Αυτή η υποψία βασάνιζε τους ιστορικούς κύκλους και, δεδομένου ότι το ζήτημα άπτεται και του θρησκευτικού συναισθήματος για χιλιάδες πιστούς, κάλεσαν τη Μοριακή Βιολογία να βοηθήσει στην αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.
Έπρεπε η τεχνολογία της μελέτης του DΝΑ να συσχετίσει τα σκελετικά υπολείμματα ενός μόνο ατόμου με μια ολόκληρη περιοχή καταγωγής. Η καταγωγή του Ευαγγελιστή Λουκά όμως αποτελούσε επίσης θέμα προς διαπραγμάτευση. Γεννήθηκε στην Ελλάδα ή στην Αντιόχεια της Συρίας - η οποία ήταν τότε ρωμαϊκή επαρχία- και πέθανε γύρω στο 150 μ.Χ., σε ηλικία 84 ετών, στη Θήβα, όπου και ετάφη; Το 338 μ.Χ., κατά το δεύτερο έτος της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η σορός του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί, αργότερα, στην Πάδοβα της Ιταλίας. Το πότε έγινε η διακομιδή της σορού από την Κωνσταντινούπολη στην Πάδοβα δεν είναι επακριβώς γνωστό.
Η μαρμάρινη σαρκοφάγος με τηνκατά πάσα πιθανότητα- σορό του ευαγγελιστή Λουκά ανοίχτηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1998 από μια επιτροπή επιστημόνων. Το μολύβδινο φέρετρο εντός είχε μέγεθος που ταίριαζε με τον τάφο που υπήρχε στη Θήβα. Τα σημεία της οστεοπόρωσης συνηγορούσαν υπέρ του ότι το άτομο πέθανε σε ηλικία μεγαλύτερη των 70 χρόνων. Η πιθανότητα τα οστά να ανήκαν σε άτομο που καταγόταν από τη Συρία ήταν τρεις φορές μεγαλύτερη από το να ανήκαν σε άτομο που καταγόταν από την Ελλάδα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ανάλυσης του μιτοχονδριακού DΝΑ, η πιο πιθανή καταγωγή του ατόμου στο οποίο ανήκε η σορός που μελετήθηκε ήταν η Συρία. Αρα ο Ευαγγελιστής Λουκάς ήταν συριακής καταγωγής. Με μία προϋπόθεση: ότι δεν αλλάχθηκε η σορός. Οι ιστορικοί δεν ήταν διόλου σίγουροι για το τι είχε συμβεί και δέκα χρόνια αργότερα, το 2008, ενώ η τεχνολογία της μελέτης του DΝΑ είχε προσφέρει τα πορίσματά της, ο ιστορικός Αντόνιο Λομπάτι δήλωσε πως «παρ΄ ότι δεν αμφισβητώ τα αποτελέσματα της ανάλυσης του μιτοχονδριακού DΝΑ,δεν πιστεύω ότι οι οδόντες που μελετήθηκαν ήταν πράγματι του Ευαγγελιστή Λουκά».
Σύμφωνα με την έρευνα αυτού του ιστορικού, μετά τη διακομιδή των λειψάνων στην Κωνσταντινούπολη άρχισε η διασπορά τους ανά την υφήλιο και είναι δύσκολο να εντοπιστεί ο ακριβής αριθμός των σορών που αποδίδονται στον Ευαγγελιστή Λουκά. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα υπήρχαν τουλάχιστον επτά σοροί: μία στην Πάτρα, μία δεύτερη στην Κωνσταντινούπολη, μία τρίτη στην Αντιόχεια, η τέταρτη στη Ρώμη, η πέμπτη στο Μπενεβέντο, που βρίσκεται κοντά στη Νάπολι, μία έκτη σορός στη Βενετία και η έβδομη στην Πάδοβα. Στο σημείο αυτό η επιστήμη της Μοριακής Βιολογίας σήκωσε τα χέρια ψηλά.
Έπρεπε η τεχνολογία της μελέτης του DΝΑ να συσχετίσει τα σκελετικά υπολείμματα ενός μόνο ατόμου με μια ολόκληρη περιοχή καταγωγής. Η καταγωγή του Ευαγγελιστή Λουκά όμως αποτελούσε επίσης θέμα προς διαπραγμάτευση. Γεννήθηκε στην Ελλάδα ή στην Αντιόχεια της Συρίας - η οποία ήταν τότε ρωμαϊκή επαρχία- και πέθανε γύρω στο 150 μ.Χ., σε ηλικία 84 ετών, στη Θήβα, όπου και ετάφη; Το 338 μ.Χ., κατά το δεύτερο έτος της αυτοκρατορίας του Μεγάλου Κωνσταντίνου, η σορός του μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί, αργότερα, στην Πάδοβα της Ιταλίας. Το πότε έγινε η διακομιδή της σορού από την Κωνσταντινούπολη στην Πάδοβα δεν είναι επακριβώς γνωστό.
Η μαρμάρινη σαρκοφάγος με τηνκατά πάσα πιθανότητα- σορό του ευαγγελιστή Λουκά ανοίχτηκε στις 17 Σεπτεμβρίου του 1998 από μια επιτροπή επιστημόνων. Το μολύβδινο φέρετρο εντός είχε μέγεθος που ταίριαζε με τον τάφο που υπήρχε στη Θήβα. Τα σημεία της οστεοπόρωσης συνηγορούσαν υπέρ του ότι το άτομο πέθανε σε ηλικία μεγαλύτερη των 70 χρόνων. Η πιθανότητα τα οστά να ανήκαν σε άτομο που καταγόταν από τη Συρία ήταν τρεις φορές μεγαλύτερη από το να ανήκαν σε άτομο που καταγόταν από την Ελλάδα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ανάλυσης του μιτοχονδριακού DΝΑ, η πιο πιθανή καταγωγή του ατόμου στο οποίο ανήκε η σορός που μελετήθηκε ήταν η Συρία. Αρα ο Ευαγγελιστής Λουκάς ήταν συριακής καταγωγής. Με μία προϋπόθεση: ότι δεν αλλάχθηκε η σορός. Οι ιστορικοί δεν ήταν διόλου σίγουροι για το τι είχε συμβεί και δέκα χρόνια αργότερα, το 2008, ενώ η τεχνολογία της μελέτης του DΝΑ είχε προσφέρει τα πορίσματά της, ο ιστορικός Αντόνιο Λομπάτι δήλωσε πως «παρ΄ ότι δεν αμφισβητώ τα αποτελέσματα της ανάλυσης του μιτοχονδριακού DΝΑ,δεν πιστεύω ότι οι οδόντες που μελετήθηκαν ήταν πράγματι του Ευαγγελιστή Λουκά».
Σύμφωνα με την έρευνα αυτού του ιστορικού, μετά τη διακομιδή των λειψάνων στην Κωνσταντινούπολη άρχισε η διασπορά τους ανά την υφήλιο και είναι δύσκολο να εντοπιστεί ο ακριβής αριθμός των σορών που αποδίδονται στον Ευαγγελιστή Λουκά. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα υπήρχαν τουλάχιστον επτά σοροί: μία στην Πάτρα, μία δεύτερη στην Κωνσταντινούπολη, μία τρίτη στην Αντιόχεια, η τέταρτη στη Ρώμη, η πέμπτη στο Μπενεβέντο, που βρίσκεται κοντά στη Νάπολι, μία έκτη σορός στη Βενετία και η έβδομη στην Πάδοβα. Στο σημείο αυτό η επιστήμη της Μοριακής Βιολογίας σήκωσε τα χέρια ψηλά.
Στην φωτογραφία ο ναός της Σάντα Τζουστίνα στην Πάδοβα της Ιταλίας όπου βρίσκεται ο τάφος του Ευαγγελιστή Λουκά
Απο το ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου