Του Σωτηρίου Ι. Καραμαγκιώλη
Δικηγόρου
Μεγάλη διαδρομή διανύσαμε από την μεταπολίτευση και η Θήβα έχει μείνει σταθερά πίσω στους ρυθμούς ανάπτυξης ως πόλη και ως κοινωνία.
Πόσος ακόμη χρόνος θα πρέπει να διανυθεί για να κατανοήσουμε ότι το κομματικό φαινόμενο αποτελεί τροχοπέδη στην εξέλιξη των τοπικών μας πραγμάτων;
Δεν είναι άραγε αρκετά σαράντα έξι χρόνια, μισός αιώνας δηλαδή, για να αποφασίσουμε ότι κάτι δεν λειτουργεί και να το τροποποιήσουμε;
Ή μήπως είναι καλύτερα να απλωνόμαστε ανερμάτιστα στις βαθύλακες πολυθρόνες των καφεπωλείων και από εκεί να αναπτύσσουμε ο καθένας το δικό του μίδρο για την αποτυχία του συστήματος, για την ανικανότητα εκάστου πολιτικού ή δημάρχου, και γενικώς να αναλωνόμαστε σε αδιέξοδες κριτικές, οι οποίες απλά και μόνο εσωστρέφεια και τελικά μιζέρια παράγουν.
Οφείλουμε να ξεφύγουμε από το κατεστημένο του «καναπέως» και να συναθροίσουμε τις μικρές μας δυνάμεις ο καθένας έτσι ώστε να γίνουν ρυθμιστικές και επωφελής για τα τοπικά πράγματα αλλά και για την πατρίδα μας γενικότερα.
Έχουμε υποχρέωση να αφυπνισθούμε από τον βαθύ κομματικό λήθαργο στον οποίον έχουμε περιέλθει όλα αυτά τα χαμένα χρόνια και να προχωρήσουμε μπροστά.
Διότι το κομματικό φαινόμενο άλλο τι δεν προσφέρει, παρά επιβολή ανθρώπων χωρίς καμία αξιολόγηση, προκειμένου να διαχειριστούν τα τοπικά πράγματα, και μέσω της κομματικής αυτής επιβολής, διαιωνίζει προσωπικά μίση, εμπάθειες και μισαλλοδοξία, που συνέπεια τελικά έχουν την εξαθλίωση του καθενός από εμάς ατομικά αλλά και του κοινωνικού συνόλου του οποίου είμαστε μέλη.
Ας μου συγχωρήσουν οι μέχρι τώρα διατελέσαντες και καθόλα δημοκρατικά εκλεγμένοι πολιτικοί μας ταγοί την επικριτική μου αυτή διάθεση, αλλά αισθάνομαι ότι και αυτοί εξυπηρετήθηκαν προσωπικά από αυτό το φαινόμενο, έστω και αν η μόνη τους απολαβή ήταν απλά το honnore της θέσης την οποίαν κατέλαβαν.
Η συνέχεια εδω
Δικηγόρου
Μεγάλη διαδρομή διανύσαμε από την μεταπολίτευση και η Θήβα έχει μείνει σταθερά πίσω στους ρυθμούς ανάπτυξης ως πόλη και ως κοινωνία.
Πόσος ακόμη χρόνος θα πρέπει να διανυθεί για να κατανοήσουμε ότι το κομματικό φαινόμενο αποτελεί τροχοπέδη στην εξέλιξη των τοπικών μας πραγμάτων;
Δεν είναι άραγε αρκετά σαράντα έξι χρόνια, μισός αιώνας δηλαδή, για να αποφασίσουμε ότι κάτι δεν λειτουργεί και να το τροποποιήσουμε;
Ή μήπως είναι καλύτερα να απλωνόμαστε ανερμάτιστα στις βαθύλακες πολυθρόνες των καφεπωλείων και από εκεί να αναπτύσσουμε ο καθένας το δικό του μίδρο για την αποτυχία του συστήματος, για την ανικανότητα εκάστου πολιτικού ή δημάρχου, και γενικώς να αναλωνόμαστε σε αδιέξοδες κριτικές, οι οποίες απλά και μόνο εσωστρέφεια και τελικά μιζέρια παράγουν.
Οφείλουμε να ξεφύγουμε από το κατεστημένο του «καναπέως» και να συναθροίσουμε τις μικρές μας δυνάμεις ο καθένας έτσι ώστε να γίνουν ρυθμιστικές και επωφελής για τα τοπικά πράγματα αλλά και για την πατρίδα μας γενικότερα.
Έχουμε υποχρέωση να αφυπνισθούμε από τον βαθύ κομματικό λήθαργο στον οποίον έχουμε περιέλθει όλα αυτά τα χαμένα χρόνια και να προχωρήσουμε μπροστά.
Διότι το κομματικό φαινόμενο άλλο τι δεν προσφέρει, παρά επιβολή ανθρώπων χωρίς καμία αξιολόγηση, προκειμένου να διαχειριστούν τα τοπικά πράγματα, και μέσω της κομματικής αυτής επιβολής, διαιωνίζει προσωπικά μίση, εμπάθειες και μισαλλοδοξία, που συνέπεια τελικά έχουν την εξαθλίωση του καθενός από εμάς ατομικά αλλά και του κοινωνικού συνόλου του οποίου είμαστε μέλη.
Ας μου συγχωρήσουν οι μέχρι τώρα διατελέσαντες και καθόλα δημοκρατικά εκλεγμένοι πολιτικοί μας ταγοί την επικριτική μου αυτή διάθεση, αλλά αισθάνομαι ότι και αυτοί εξυπηρετήθηκαν προσωπικά από αυτό το φαινόμενο, έστω και αν η μόνη τους απολαβή ήταν απλά το honnore της θέσης την οποίαν κατέλαβαν.
Η συνέχεια εδω
1 σχόλιο:
Κανένα σχόλιο? θα παραμείνουμε λοιπόν στα ... ίδια?
ΚΑΤΕΡΙΝΑ
Δημοσίευση σχολίου