Ο Ακάθιστος Ύμνος

Η Μεγάλη μας Μητέρα, η Aειπάρθενος Μαρία, η Κεχαριτωμένη, όπως την ονόμασε Αρχάγγελος είναι η αιτία και της παρουσίας μας στους Ιερούς Ναούς την Παρασκευή το βράδυ , για να τις απευθύνουμε εκείνα τα ανεπανάληπτα Χαίρε, με τα οποία την χαιρετίζουν εκατομμύρια ψυχών σ΄ όλην την ανα την Οικουμένη Ορθοδοξία.
"Κεχαριτωμένη" την ονόμασε ο αρχάγγελος Γαβριήλ, και με σεβασμό στάθηκε μπροστά της, όταν της μετέφερε το χαρμόσυνο άγγελμα, ότι θα γίνει Μητέρα εκείνου που δημιούργησε τα Σύμπαντα. Ακριβώς για την ιδιότητα Της αυτή, για το ότι δηλ. ήταν γεμάτη χάρες και αρετές, αξιώθηκε να γίνει "Θεοτόκος", η Μητέρα του Θεού μας.
Αξιώθηκε να φυλάξει στους κόλπους της τον Κύριο μας, να τον βαστάξει και να τον αγκαλιάσει, να του δώσει το χέρι της για να κάνει το βρέφος τα πρώτα Του βήματα, να συνομιλεί μαζί Του με οικειότητα.
Κανένας άλλος στην γη δεν είχε το προνόμιο αυτό. Κανένας δεν μίλησε στον Χριστό μας, όπως του μίλησε η Παναγία μας. Ούτε και οι Άγιοι Απόστολοι ακόμη που καθημερινά συνομιλούσαν μαζί Του. Γι΄ αυτούς η Αγ. Γραφή λέει ότι "εφοβούντο" και ότι "ουδείς ετολμά ερώτησαι αυτόν".
Η Θεοτόκος όμως τον πλησίασε με στοργή και αγάπη και του έλεγε Παιδί μου, "τέκνον" Παμφίλτατον!
Αυτήν την Παρρησία που είχε τότε....


Η συνέχεια εδώ